Smokkelaarstrail brengt lopers in Belgi?

Vroeger moest men dus ongezien de grens over zien te komen, maar bij de afgelopen zondag georganiseerde Smokkelaarstrail was dat niet nodig. Zelf een bordje met ‘Welkom in België’ liet zien dat de grens open was! Het hele idee om in dit gebied met beken, vennetjes, naald-en loofbossen een trail te organiseren was bij voorbaat al een succes. Maximaal 500 deelnemers voor 12.5 en 25.5 kilometer was de limiet en starten in groepen om opstopping te voorkomen was een garantie om lekker te kunnen lopen.

Geen tijdregistratie
Herman Geritz uit Midlum had nog niet eerder een trail gelopen in Brabant, dus dat moest als geboren Brabander natuurlijk een keer gebeuren. Vroeg vertrokken uit Friesland, om op tijd in Goirle te zijn. Daar moest bij restaurant Roovertsche Leij het startnummer opgehaald worden. Het was prachtig weer om te lopen, veel zon maar wel een fris windje. Gelukkig loop je veel in de bossen, dus heb je daar relatief weinig last van. Er was geen tijdregistratie, iedereen moest zijn eigen tijd bijhouden. Een klassement werd er toch niet opgemaakt. Bij de trails staat een gelopen tijd toch niet op de eerste plaats. Genieten van de natuur en gewoon lekker lopen of afzien, want pittig is het vaak wél.

Herman mocht in de eerste groep starten, om elf uur. Het parcours was opgedeeld in zones, zodat mensen van de organisatie op mountainbike eventueel uitvallers te hulp konden schieten. Na de start loop je Natuurpoort De Roovertsche Leij in. Dat staat bekend als speelbos en belevingspad voor de jeugd. Hierna volgt een lang zandpad richting de eerste bosstrook, waar je af en toe langs het beekje De Roovertsche Leij komt. Na vier kilometer ga je de grens over om een korte lus te lopen. Bij de eerste grenspaal die je passeert loop je weer Nederland binnen.

Donkere bossen
Het parcours tussen 6 en 10 kilometer kenmerkt zich door een zeer modderig zandpad, waar je continu moeite hebt om je evenwicht te bewaren. Als ervaren trailer is Herman gelukkig wel wat gewend, dus lukt het allemaal heel aardig. Tussen kilometer 10 en 15 slingert het parcours door verschillende bossen, dan weer donker, dan weer meer open. De enige verzorgingspost is zeer goed uitgerust met bouillon, fruit, sportdrank, zoutjes en zelfs hele stroopwafels.

Hierna volgt een prachtig stukje parcours met korte klimmetjes en mooie singeltracks. Herman heeft geen superbenen vandaag (veel zware trails gelopen deze maand). Bij een bijna-val over een boomwortel zijn de hamstrings even flink voelbaar en later is er nog een duikeling in de modder, maar dat valt gelukkig zacht. Dit hoort er allemaal bij als je een trail loopt, dus opstaan en gewoon doorlopen. De laatste vijf kilometer gaat het tempo toch nog een beetje omhoog en is het nog even genieten van de zon. Die schijnt op een prachtig ven en de gelaatsuitdrukkingen van de trailers, die het zichtbaar moeilijk hebben met de laatste kilometers. Bij het springen over een greppel kan de fotograaf leuke plaatjes maken, zeker als menigeen plat voorover gaat in de modder. Herman komt na 2 uur 31 minuten over de finish en zo zijn er weer 25,5 trailkilometers bijgeschreven. Leuk is het aandenken in de vorm van smokkelaarsroomboter en het heerlijke worstenbroodje laat zich goed smaken.
Over een dikke week staat de prachtige Salland Trail op het programma, maar dat wordt met zijn 50 kilometer wel een iets grotere opgave!