Harlingen 2 wint thuis van MKV ?29

Harlingen begon geconcentreerd aan de wedstrijd en liet het balletje gaan. Maar hier en daar ging het wel eens mis en van de zijkant werd ook geroepen: “Ballen over drie meter die jum bij de teugenstander inne voeten passen, ken niet jongens!” Maar over het algemeen werd er lekker gevoetbald en er werden soms leuke combinaties uitgehaald. Achterin zat alles potdicht, de jongens van MKV konden er niet langskomme. Dit met dank aan Johan en Jurjen Breimer in het centrum en Frank en Jan Douwes op de kanten. Aangevoerd door Ilhan Yildiz werd het middenveld ook goed scherp gehouden.

De beste kansen waren voor Harlingen, het was alleen jammer dat de bal er niet in wilde. Daantje Sopacua liep as un tierelier, die had ’s morgens een goed bord Brinta in sien mik kregen, dat was wel te sien! Aan de linkerkant stond Ilhan oek as een leeuw te voetballen en hij zocht veel contact met Sasa Derezic. Daan en Sasa wisselden elkaar lekker af voorin en de tegenstander wist niet meer waar ze ut moesten zoeken met die twee. Frank ‘Coockie’ Claasz Coockson stond op de rechtsback achter Jeroen van den Nieuwenhuizen en die kwam er even een keer overheen. Een goede loopactie van de jongen en Jeroen kon de bal aan hem meegeven richting de hoek om vervolgens een voorzet te geven. Hier kwam helaas niks uit, maar de dreiging was er wel! Even later hetzelfde idee, alleen legde Frank deze keer de bal af op Jeroen en die kon een schotje lossen richting doel, maar hier had de keeper weinig moeite mee.
Ook Jeroen en Daan konden elkaar goed vinden daar voorin en dat zou later in de wedstrijd nog zijn vruchten afwerpen. De jongens van MKV konden trouwens sjanteren, ongelooflijk: skrieme om ut minste of geringste overtredinkje. Gelukkig waren ze niet allemaal su, een van hun zei oek: “En maar lêge te skreeuwen om niks, bist nou een echte kerel?” Mooi om zulk soort dingen oek van een teugenstander te horen. Scheidsrechter Klaas Mulder floot ook goed trouwens: veel, maar wel goed, dat mag oek wel even seit wurde.

Een lange bal richting Daan Sopacua op de rechterkant. Net wat te hoog voor die jongen, maar ook voor zijn tegenstander. De bal schoot dus door en Jeroen van den Nieuwenhuizen kon de bal aannemen, in een keer op de slof en de bal richting de verre hoek. De keeper kon er niet bij en ja, dan vliegt sun bal derin nou. Hij bracht de stand op 1-0 in het voordeel van Harlingen. Hierna gebeurde er weinig meer, alleen nog een vrije trap van MKV waar niks uitkwam. Stand 1-0 en de jongens gingen aan de thee.
 
In de tweede helft werd al heel snel duidelijk wie deze pot zou gaan winnen en dat was Harlingen: ze oefenden steeds meer druk uit op de tegenstander en mochten hun eigen spel spelen. Loya was in de ploeg gekomen en ook Nigel mocht het veld betreden. De bal kwam vrij snel aan de rechterkant via Daan bij Jeroen, die op zijn beurt de bal hoog aan Jurjen Breimer gaf die vrij stond op de zestien. En ut is ongelooflijk met die jongen hoor, hij nimt de bal an, laat um een keer stuutere en nimt de bal oek op sien slof, su over de keeper heen en in ut net! Verborgen talenten ontdekt bij Jurjen en de stand op 2-0, wat een wille.

Niet lang daarna mocht Harlingen ook de 3-0 op haar konto bijschrijven: aan de rechterkant lag een gapend gat van hew ik jou daar. Ilhan zag dat ook en gaf een werkelijk prachtige bal in dat gat. Jeroen kon su naar de bal toe lopen, sien verdediger had vorige week al sien dat hij dat nooit meer kon belope. Jeroen kon alleen op de keeper af en zag Loya in zijn linkerhoek aankomen en gaf de bal af. Toen was het voor Loya kinderspel om die bal af te maken en de 3-0 op zijn naam te schrijven.
Harlingen bleef maar gaan en die Daan was oek niet stuk te krijen: links, rechts, konst die kerel overal naartoe sturen en hij vloog wel. Het mocht bij die jongen alleen niet lukken: ballen kwamen niet aan en dat was wel een beetje frustrerend. Gelukkig liet de 4-0 oek niet lang op zich wachten en was er weer een reden om te juichen: Frank liep door op de rechterkant en met wat tikkietakkiewerk in de hoek, kon Frank een schot lossen. Dit liep alleen spaak, want er zat een been van MKV tussen. De bal ging richting Breimer, die nam um oek in een keer op sien slof en tikte rustig de 4-0 binnen.
Dan oek een voor MKV: die jongens kwamen er een keer uit tot in de zestien van keeper Tim Amels en die maakte een beste overtreding en Harlingen kreeg een penalty tegen. Deze werd wel goed afgemaakt hoor, dat mag gezegd worden: strak in ut kruus en keeper Tim kon hier niks tegen doen, stand 4-1.
‘Ut ken nog, ut ken nog!” hoorden je de gasten van MKV zeggen, maar daar stak Loya even een stokje voor. Hoe die ut oek voor mekaar kreeg, het is Harlingen 2 nog een raadsel, maar hij flikte ut wel even daar voorin: hij kreeg de bal en omspeelde zijn directe tegenstander, kon doorlopen maar stuitte op nog twee verdedigers. Iedereen liep alweer terug om te verdedigen, maar Loya niet: die stuurde op fraaie wijze twee man ut bos in en kon de bal nog net een puntertje meegeven, de lange hoek in en hij bracht de stand op 5-1 in het voordeel van de thuisploeg.
Aleksander Derezic stond aan de siedkant al te skreeuwen: “Loya! Waar blieft die handstand van je!?” Dat liet Loya zich oek gien twee keer sêge en die maakt een handstand/radslag. Gelach aan de zijlijn en hiermee was ook de eindstand bereikt. Scheidrechter Klaas Mulder maakte er een einde aan en Harlingen kon tevreden naar de box. Een mooie overwinning en een tweede plek nu voor de Harlingers. Volgende week staat Sneek op programma en dat is altied lastig!
Jeroen van den Nieuwenhuizen