Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Donderdag 15-01
Met trein naar Leeuwarden. Aan de andere kant van het gangpad zat echtpaar. Vrouw schraapte keel. ‘Ik weet niet wat ik heb de laatste tijd,’ zei ze, ‘maar ik ben constant zo hees’.
‘WAT ben je?’ vroeg man. Hij klonk bezorgd.
‘Héés. Ik ben zo hees’, herhaalde ze.
‘O gelukkig’, zei man. ‘Ik verstond héét. Ik schrok al.’ Vrouw wierp man vernietigende blik toe.

Vrijdag 16-01
’s Avonds naar verjaardag van oom H. ‘En er worden zakken gevuld, dat wil je niet weten’, brulde hij. ‘Er is een hele kleine groep die schaterlachend rijk wordt, de overgrote meerderheid krijgt het steeds moeilijker. De integriteit verdwijnt langzamerhand.’
‘De integriteit verdwijnt niet – die zit per definitie niet in de mens’, corrigeerde tante E. hem terwijl ze rondging met schaal koekjes. ‘En dat is ook niet aan te leren. Tegen een aap zeggen we toch ook niet: vanaf morgen moet je integer zijn? Hoe kunnen we dat dan tegen de mens zeggen?’ Eenieder knikte bedachtzaam.

Zaterdag 17-01
Weer vroeg op. ’s Middags even kopje thee gedronken bij vriendin M. ‘Volgens mij heb ik een winterdepressie’, zuchtte ze. ‘Ik ben de laatste tijd zo huilerig.’
‘Dat komt door je hormonen’, zei ik. ‘Je bent nu in verwachting, weet je nog? Daarnaast ben je altijd al wat jankerig geweest, dat gaat nu dus dubbelop.’
M. had alweer bijna tranen in haar ogen. Ga morgen m’n blauwe lamp naar haar toebrengen, ze heeft hem harder nodig dan ik.

Zondag 18-01
17.30 uur. Net thuis, lamp naar vriendin M. gebracht. ’s Avonds weer aflevering House of Cards gekeken. Begin er een klein beetje in te komen. Mag ook wel, zit bijna aan het eind van seizoen 1. Er is nog steeds veel dat me ontgaat – eigenlijk alles. Dat het om manipulerende en liegende politici gaat, dat snap ik maar zou dat nu alles zijn? Dan kan ik gewoon het dagelijkse nieuws blijven volgen.

Maandag 19-01
Lange wandeling gemaakt in stadje, was mooi weer. Daarna aan man gevraagd wat hij van emigreren denkt. Ben op de een of andere manier bang dat het er in Europa niet leuker op zal worden in de toekomst, wil weg voordat het escaleert. Man gaat erover nadenken beloofde hij.

Was opgevouwen en pannenkoeken gegeten. Ook groene smoothie gemaakt dus de gezonde dingen hebben we wel naar binnengekregen.

Dinsdag 20-01
De moeder van vriendin M. is woedend. ‘Ik dacht: ik ga ook eens op Facebook. Gezellig. Dus ik meld me aan. En toen… ik weet niet wat ik deed. Maar ik ben er wel klaar mee. Want Facebook ging direct uitnodigingen versturen aan al mijn contacten. De huisarts, de apotheek, de garage – allemaal hebben ze een uitnodigen ontvangen of ze vriendjes met me willen worden. Ik schaam me kapot.’ Kleine Sam staarde z’n oma meewarig aan.

Woensdag 21-01
Gewerkt, daarna afgesproken met vriendinnen A. en C. Geen pizza dit keer maar Bier & Bitterballen. ‘Hoe bevalt de nieuwe chef?’ vroeg ik aan A. Ze keek somber. ‘Ik heb hem al een paar keer betrapt met zijn vinger in zijn neus. Ik weet niet wat hij er dan uit haalt, maar hij is er intensief mee bezig. Dat kan toch niet? Zo iemand moet je toch levenslang opsluiten?’
C. en ik leefden erg met haar mee.

Donderdag 22-01
Zojuist aan de ontbijttafel aan dochter gevraagd wat ze van mijn emigratieplannen vindt. ‘Als je maar niet denkt dat ik naar Nieuw-Zeeland ga’, zei ze zonder op te kijken van haar mobieltje. Ze moet het even laten bezinken waarschijnlijk. Ga alvast googelen naar huizen. Heb zin om plannen te maken.