Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Vrijdag 23-12
Lief dagboek,?Vanmiddag kwam vriendin S. langs. Speciaal voor die gelegenheid had ik een gezonde hartige quiche gemaakt met pompoen, amandelmeel, boerenkool en nog veel meer. Ik kan niet zeggen dat ik erg enthousiast was, sterker nog: toen we later samen de stad in gingen heb ik gauw een patatje oorlog naar binnen gewerkt.

Zaterdag 24-12
Morgen alweer kerst. Met moe boodschappen gedaan en overheerlijke rollades bij de Poiesz gehaald. ’s Avonds… weet ik niet meer.

Dinsdag 27-12
Zo, Kerstmis is ook weer achter de rug. We hebben heerlijke dagen gehad, nu op naar Pasen. Ik heb met de man van vriendin M. om een fles wijn gewed dat de paaseieren en -takken zo rond 7 januari weer in de schappen van de winkels zullen liggen. Man van M. gaat van 10 januari uit.
Oom H. en buurvrouw Annie (zijn vriendin) kwamen ’s avonds langs. We hadden een lange discussie over de terrorist die met een vrachtwagen een aanslag pleegde op een kerstmarkt in Berlijn en vervolgens vrijelijk door heel Europa kon reizen.?‘Die hele Schengenzone is een catastrofe’, gromde oom H. ‘Van deze man zijn we er toevallig achter gekomen dat hij via Nederland reisde maar neem maar van mij aan: er reizen nog veel meer bewapende terroristen lachend door Europa.’
Wat ik constant probeer te begrijpen dagboek: wat is het voordeel van het vrije reizen door Europa? Wat is er mis met paspoortcontrole? Ik voel me geen seconde aangetast in m’n privacy als ik m’n paspoort zou moeten laten zien als ik naar Duitsland zou reizen. Of naar België. Het zal aan mij liggen dat ik niet begrijp waarom er zo’n weerstand is tegen controles. Ik hoop echt dat ik het komende jaar wat slimmer zal worden.

Donderdag 29-12
Terwijl ik dit schrijf staat er beneden een stapel appelflappen op de salontafel bij te komen van hun onderdompeling in de gloeiend hete olie en zit ik met een groot glas ‘Golden Milk’ voor m’n neus. Golden Milk is een drankje met amandelmelk, kurkuma en nog wat specerijen en ja, gevoelig als ik ben voor voedselhypes… Enfin.
Zo, hier ben ik weer. De telefoon ging, het was vriendin G. Ze woont nog steeds in één huis met haar aanstaande ex maar ze slapen apart.?‘Ik zit nog met zoveel vragen’, vertelde ze. ‘Vanochtend vroeg ik aan hem WAAROM hij vreemd was gegaan. Hij had geantwoord: ‘Dat ging vanzelf’.’
Nu wil ze een cactus op zijn nachtkastje zetten. ‘Hij heeft een ouderwetse wekker die hij altijd uitslaat – hopelijk scheurt-ie de pees van z’n hand kapot als hij op de cactus ramt. Als hij dan aan me vraagt: ‘Waarom heb je die cactus daar neergezet?’ zeg ik: dat ging vanzelf.’?Arme G. Arme man van G. Akelige situatie.
23.37 uur. Bedtijd. Voor 2017 wens ik iedereen een mooi, goed en vooral gezond jaar. In principe doe ik niet aan goede voornemens maar voor het komende jaar maak ik een uitzondering. Dat komt door een mooie spreuk die ik laatst las:?‘De kwaliteit van je leven wordt bepaald door de kwaliteit van je gedachten.’
Dagboek: mijn hoofd zal het komende jaar gevuld worden met alleen maar prachtige gedachten. Elke dag opnieuw. Ik neem aan dat ik dan het wereldnieuws niet meer mag volgen maar dat zie ik dan wel weer. Als het met dat besluit geen mooi 2017 wordt dan weet ik het niet meer!