Biljarters Hotel Centraal hielden BB-partij

Elk koppel moest zeven partijen spelen, sommigen waren snel uit. Er waren echter ook lange en spannende partijen bij, vooral als de afsluitende drie bander op zich liet wachten. Voor iedereen bijna was geen enkele avond hetzelfde. Soms lukte het van geen kant terwijl de volgende avond alles van een leien dakje ging. Er werd gespeeld op nieuwe blauwe lakens en onder nieuwe lampen. Aan het biljart zou het niet meer liggen. Tijdens de wedstrijd avonden zorgde Vincent Bouma van Centraal met heerlijke hapjes voor de inwendige mens.

Ido Homminga en Corrie Hobma vormden een sterk duo. De eerste avond waren ze onverslaanbaar. Vooral Ido scoorde erop los. De derde avond leek het nergens op. Corrie was de diesel die tegen het einde van de partij pas op gang kwam. Ze verloren twee partijen door het missen van de driebander.

Richard Zeinstra had de pech op de eerste en laatste avond dat zijn maat Dick Steinrath ziek was. Met zijn vervangers kon Richard het ook goed vinden. Op de tweede avond, toen Dick wel aanwezig, was had geen enkele tegenstander enige kans. Op de laatste avond wilde het met Richard niet erg lukken ondanks de aanroep hogere machten. Zijn maten scheurden hem erdoor.

Theo Kalksma en Anne van der Meer zorgen soms voor spektakel en soms voor iets wat bijna nooit gebeurt. Tegen Richard en Dick scoorden ze in de hele partij maar drie caramboles gemaakt door Anne. Zoals zo vaak is Theo een meester in het achterom spelen van de bal. Hoe vaak dat gebeurt in een partij is onvoorstelbaar. Even later speelt hij bijna de sterren ven de hemel en als Anne dan ook weer zijn bijna niet maakbare ballen maakt is het een sterk duo al verzucht Anne weleens: “Het loopt voor geen meter.”

Guus Gerritsen van der Hoop en Frank Ploeg waren dit jaar niet zo succesvol. Bij beiden ging het niet. In wedstrijden is Frank meestal de motor. Er zat dit jaar wat zand in en Guus miste net te veel maakbare ballen. Van Henk en Foppe verloren ze maar met een carambole verschil.

Theo Outhuyse en Franz Seinen waren op papier een duo om rekening mee te houden. Echter op de eerste avond vergooiden ze hun kansen. Theo vroeg zich dan ook af wat hij hier deed. Franz sprak hem moed in: “Er komen nog meer avonden.” En dat bleek ook het geval. Er werd nipt verloren, maar ook gewonnen met grote cijfers en hoge series. Soms was het Franz die ze maakte en even later Theo. Ze vulden elkaar prima aan.

Foppe Molenaar en Henk Metz kenden een goede start. Twee van de drie partijen op de eerste avond werden gewonnen. Dat gaf hoop voor de volgende avonden. Daarin ging het wat minder en werd er twee keer onnodig verloren. Op de derde avond vond Foppe het genoeg en vertrok naar Spanje. Henk maakte de wedstrijd af met andere maten.

Nico en Harry, de twee zwagers, begonnen niet zo goed. Ze verloren echter twee partijen door de afsluitende driebander niet te maken. Harry vond het toen genoeg en zei tegen Nico: “Als jij de caramboles maakt, dan maak ik die driebander wel.” En zo geschiedde. Ze kwamen steeds beter in vorm. Nico moest zelfs in plaats van: dat heb ik nooit, zeggen: dat heb ik ook.

Jan Faber en Geert Wouda waren de outsiders. Rustig, zonder veel kabaal speelden ze hun partijen al schoot Jan met een paar krachtige termen even uit zijn slof. Ze verloren ook een partij door de driebander niet te maken. Als het niet liep was het Geert met een paar toverballen die de partij weer vlot trok. Rustig speelden ze zich in de prijzen.

Na de derde avond reikte voorzitter Theo Kalksma de prijzen uit bestaande uit flessen berenburg. Bedankte Vincent voor de lekkere hapjes en iedereen voor zijn inbreng.

Uitslag:

1. Richard Zeinstra en Dick Steinrath; 2. Ido Homming en Corrie Hobma; 3. Jan Faber en Geert Wouda; 4. Nico Outhuyse en Harry van der Slacht; 5. Foppe W. Molenaar en Henk Metz; 6. Theo Outhuyse en Franz Seinen; 7. Theo Kalksma en Anne van der Meer; 8. Guus Gerritsen van der Hoop en Frank Ploeg.