Nieuws

Joël de Jong droomt van de Olympische Spelen

Joël de Jong won vorige week voor de tweede maal de ‘Hotze Schuil Trofee’. De Harlinger sportprijs werd tijdens de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Harlingen in stadsschouwburg Trebol uitgereikt. Ook vorig jaar wo hij de prijs. “Dat ik genomineerd werd, was voor mij al een verrassing”, zegt de 16-jarige Harlinger sporter.

Door Ubbo Posthuma

Joël sport met een blade. Kanker op jonge leeftijd zorgde er voor dat zijn been moest worden geamputeerd. Desondanks voetbalde hij met zijn prothese toch bij de jeugd van fc Harlingen. Dat ging uitstekend tot zijn prothese regelmatig stuk ging. Joël zocht naar andere mogelijkheden, want sport betekent erg veel voor hem.

 

In juli 2016 kon hij in het Olympisch Stadion te Amsterdam voor het eerst ervaren hoe het is om te sporten met een blade. “Er ging een wereld voor me open”, lacht Joël. “Zo hard had ik nog nooit gelopen.” Hij werd uit veel kandidaten gekozen voor een proeftraining in sportcentrum Papendal. Hij mocht blijven. Hierdoor veranderde zijn leven volkomen en hij kwam onder hoedde van bondscoach Arno Mul. Inmiddels traint Joël drie keer in de week anderhalf uur in Hoorn. Dit betekent dat zijn moeder Renje hem met de auto brengt, drie kwartier heen en drie kwartier terug. “Ik krijg atletiektraining van Frank Dik. Hij is fantastisch en heeft me gebracht waar ik nu sta.” Verder één keer per weer naar de sporthal in Amsterdam voor specifiek verspring-techniek. Tenslotte trainen in sportcentrum Papendal ; vrijdagmorgen twee uren en ’s middags nog twee uren. Dit betekent een flinke inspanning, zowel voor Joël als zijn moeder. Maar ze hebben het er graag voor over.

 

Seniorenklasse

Het resultaat mag er ook zijn. Joël verbetert zich nog steeds en is inmiddels in het bezit van twaalf Nederlandse records. Afgelopen jaar was voor hem heel succesvol. Het begon al vroeg met het winnen van de Hotze Schuil Trofee als Harlinger sporter van het jaar 2017. “Wat een geweldig moment was dat. Super was het om uitgenodigd te worden door de Atletiekunie om in Berlijn mee te doen aan de Grand Prix, waar ik tussen grote namen uit de hele wereld mee mocht doen. In de klasse waar ik uitkom is alleen een seniorenklasse. Ik ben 16, maar stond tussen allemaal twintigers en dertigers. Ik haalde een medaille en werd derde op de 100 meter. In 2017 was ik al  Nederlands recordhouder op de 100 en 200 meter en verspringen. En ik wist in 2018 de records op de 100 meter en het verspringen te verbeteren.”

Ook de limieten voor deelname aan de Europese Kampioenschappen werden behaald en Joël mocht wéér naar Berlijn. Het lukte hem om ook hier een bronzen medaille te behalen en hij was weer de jongste deelnemer in zijn klasse. Ook mocht hij hier meedoen aan de estafette 4x100 meter. “Hier behaalden we een Nederlands record en een mooie derde plaats.”

 

Op de wereldranglijst staat de Harlinger sporter inmiddels als 4e bij het verspringen en als 8e op de 100 meter. Hij kreeg de A-Status van de atletiekunie en dan val je eigenlijk onder de profs. Joël: “Vanaf je 18e zit hier een salaris aan vast. Ik ben nog maar 16, dus dat gaat aan mijn neus voorbij. Maar het heeft wel heel mooie voordelen.”

Door de Atletiekunie werd hij genomineerd als Para-atleet van het jaar en hij vond het super om uitgenodigd te worden voor het atletiekgala en het NOC/NSF-gala van de Atletiekunie. Daarnaast is Joël door de Atletiekunie uitgenodigd om deze maand twee weken te gaan trainen op Tenerife.

 

Diesel

En dan het winnen van de Hotze Schuil Trofee. “Een volkomen verrassing. Daar had ik totaal geen rekening mee gehouden. Ook mijn moeder en oma waren verrast. Ik ben er dan ook superblij mee.” Eigenlijk is de onderscheiding ook een beetje voor zijn moeder, die hem overal heen brengt. “Ik heb mijn benzine-auto weggedaan en een diesel gekocht. We maken zoveel kilometers”, zegt moeder Renje. Inmiddels verkeert Joël in de gelukkige omstandigheid over twee sponsors te beschikken waar hij erg blij mee is. “Mijn sponsors zijn Eresdé B.V. Regio Schoonmaak Dienstverlening en Veenema Olie Chemie Energie, die mij dit jaar 500 liter brandstof schenkt.”

 

Joël vervolgt: “Ik ben ongelooflijk dankbaar dat er mensen zijn, die dit voor mij allemaal mogelijk hebben gemaakt. Dat zijn naast mijn sponsors natuurlijk allereerst mijn trainers Frank Dik en Guido Bonsen. Verder natuurlijk mijn prothesemaker Frank Jol. Ook mijn school Simon Vestdijk in Harlingen en de docenten, die mij in staat stellen om mijn sport te beoefenen. En niet te vergeten mijn moeder, die ondanks haar fulltime baan mij naar alle trainingen en wedstrijden brengt en daarbuiten alles voor me regelt.”

 

Joël zit in het laatste jaar van de havo. Hierna wil hij de opleiding fysiotherapie doen. Daarbij de topsportopleiding op Papendal, waar naast de studie rekening wordt gehouden met sport. Deze opleiding start in 2020 en de bondscoach is in Arnhem al op zoek naar een kamer. In 2020 zijn ook de Paralympische Spelen in Japan. Het is zijn grote droom om dit ’n keer mee te maken. “Hij was nog maar zes jaar toen hij het er al over had om ’n keer mee te doen”, laat zijn moeder weten. Of 2020 net iets te vroeg komt? Vast staat dat we ongetwijfeld nog veel van deze ‘ouwe seun’ zullen horen.

 

|Doorsturen

Buienradar



Agenda