Zeerobben op sneue wijze uit de beker

Gek genoeg mochten beide ploegen blij zijn met die 2-2 eindstand. MSC omdat Zeerobben verzuimd had al in de reguliere speeltijd middels de vele kansen afstand te nemen en Zeerobben omdat het pas vlak voor tijd op 2-2 was gekomen na de ongelukkig opgelopen achterstand. En juist vanwege die late gelijkmaker leek Zeerobben in het voordeel bij het nemen van de penalty’s, maar dat pakte dus anders uit.

Bij Zeerobben keerden in vergelijking met de teleurstellend verlopen wedstrijd tegen Tonego Pieter Westra, Marc Reusing, Kristian Feenstra, Marijn Helfferich en Jeffrey Draaisma terug in de basis. Vooral verdedigend bleek dat een enorme verbetering. Over de gehele wedstrijd zou Zeerobben nauwelijks kansen weggeven en als er al eens een balletje doorheen slipte was daar keeper Theo Nota als een safe slot op de deur.

De wedstrijd ging aanvankelijk gelijk op, maar toen Dylan Drent namens Zeerobben de eerste echt grote kans naast geschoten had, gooide Zeerobben alle schroom van zich af en kwam het steeds vaker tot goede aanvallen waaruit ook kansen ontstonden. Zoals bijvoorbeeld toen Dylan voorzette en net Higor de Silva niet wist te bereiken. Het leek wachten op een voorsprong voor de Harlingers en wat je wel vaker ziet gebeurde ook hier. Geheel uit het niets ging de bal om onduidelijke redenen op de stip en mocht MSC via een strafschop de leiding nemen. Zuur, maar Zeerobben liet zich niet ontmoedigen en creëerde weer de nodige kansen. Helaas wisten Jeffrey, Marijn en nogmaals Jeffrey na mooi voorbereidend werk van Kristian Feenstra niet af te drukken. Toch zou het voor de rust weer gelijk worden. Dylan Drent leek fraai voor te zetten en ook tot zijn eigen verrassing verdween de bal bij de tweede paal onbereikbaar voor de keeper van MSC in het doel: 1-1, wat ook de ruststand werd.

Ook in de tweede helft waren de beste en meeste kansen voor Zeerobben. MSC voetbalde wat beter nu, maar wist zich eigenlijk geen kansen te creëren. Vanwege de speelwijze van MSC moest Zeerobben het nu wat meer hebben van de lange bal, maar dat deed het dan ook goed. Met name over rechts, meestal via Dylan Drent was Zeerobben een paar keer dicht bij de voorsprong. Tweemaal in het zijnet, dat was de magere oogst van die mogelijkheden.
Zeerobben wisselde kort achter elkaar. Allard Sym Sprenger voor Higor da Silva, René Cnossen voor de aangeslagen Kristian Feenstra en Abdul Boundati voor Jeffrey Draaisma. Wissels die Zeerobben niet zwakker maakten en het wachten leek wederom op een voorsprong voor de underdog. Hoe zuur was het dan ook niet dat MSC toch weer op voorsprong kwam. Volgens velen vanuit buitenspelpositie ook nog eens, maar de enige keer dat ze wel doorbraken was meteen raak: 2-1.

Toen waren er nog maar een minuut of tien te spelen en leek Zeerobben af te steven op rechtstreekse uitschakeling. Maar gelukkig toonde de ploeg karakter en bleef het zoeken naar de gelijkmaker. En hoe terecht was het dan ook dat die vlak voor tijd nog viel. En hoe! Aan de basis stond keeper Theo Nota, die heel attent was en zeer ver uit z’n doel kwam tot bijna op de middenlijn en de bal hoog voor het doel van MSC pompte. De verdediging, de keeper incluis, wisten zich geen raad met de situatie en het was uiteindelijk Dylan Drent die de bal in het verlaten doel plaatste: 2-2. En dat zou ook de eindstand worden. Penalty’s moesten dus de beslissing brengen.

Het verloop daarvan was als volgt: 1-0 MSC; 1-1 door Dylan Drent; 1-1, omdat Theo Nota schitterend redt; 1-1, omdat Pieter Westra mist; 2-1 MSC; 2-2 door Marijn Helfferich; 3-2 MSC; 3-3 door Abdul Boundati; 4-3 MSC; 4-3, omdat Jordy Torenbeek mist.

Zeerobben uitgeschakeld, maar wel met opgeheven hoofd. Jammer dat voetbal voor even geen jurysport was.