Veel pratsch bij Hivernal Trail Landgraaf

Stichting Foras was voor de vierde keer organisator van deze trail en had afstanden van 10, 19 en 30 kilometer uitgezet. De start en finish waren bij sportpark VV Schaersberg in Landgraaf. Herman was deelnemer aan de langste afstand met 78 deelnemers. De vorige dag had het flink geregend dus zouden het zware omstandigheden worden om te lopen. Maar Herman vind dat wel prettig want straks in de Ardennen heb je ook zulke omstandigheden.
Om half elf was de start en ging het richting Snowworld, een grote overdekte skibaan met daarnaast de bekende trap omhoog naar 250 meter boven NAP. Dat is eens wat anders dan de Zeedijk bij Harlingen omhoog en gegarandeerd melkzuur in de spieren bij het omhoog lopen.
Eenmaal boven heb je een geweldig mooi uitzicht over het Limburgse land en richting Duitsland maar er kan maar kort van genoten worden want aan de achterkant van de Wilhelminaberg moest er via slingerende paden en de nodige boomstronken en losse stenen omlaag en omhoog gelopen worden. Pff, pittige eerste kilometers dus bij deze trail.
Hierna werd het gelukkig wat gemakkelijker maar niet minder mooi. In het Strijthager Beekdal liepen zee over glooiende paden langs verschillende grote bronnen met af en toe het zicht op een mooi landhuis met prachtige tuinen.
Na het verlaten van dit natuurgebied moest er even een stuk over asfalt gelopen worden en dat viel nog niet mee over gladde vals plat oplopende wegen. Gelukkig mocht men dan weer snel onverhard terrein op langs een spoorlijn op naar de eerste verzorgingspost. Deze was prima uitgerust en kon men weer bijtanken. Er volgde een bosstuk met glooiende paden vol boomstronken, weer een stukje asfaltweg en dan door een akker waar je tot de enkels in de pratsch (modder) wegzakte. Zo kregen de lopers inmiddels het zicht op de watertoren van Rimburg, ook wel de watertoren van Ubach over Worms genoemd. Daarna liep het toe door het Rimburgerbos met de nodige trapjes, klimmetjes en afdalingen. Hier was ook al de tweede verzorgingspost.
Via weer een akker moest men wederom naar de andere kant van dit bos waar men een mooie afdaling mocht maken met behulp van een touw. Het was een pittig stuk parcours met veel draaien en keren maar het ging Herman goed af. Na het verlaten van het bos weer een stuk door een boerenakker en via de straten van Eygelshoven naar de volgende pittige bosstreek met ook weer een leuke touwpassage. Zo kwamen de lopers bij de derde verzorgingspost en dan weer via leuke paadjes met onder andere nog een klim van 10 % weer terug naar het Strijthager Beekdal waar nu de paden langs een andere kant genomen werden. Men stond ineens voor een routepijl die loodrecht omhoog wees en ja hoor even stevig recht omhoog klimmen waarbij haast de handen gebruikt moesten worden om niet door de modder weer naar beneden te glijden. Het ging Herman gelukkig goed af want de laatste trails hebben hem toch conditioneel een aardige boost gegeven. Het ging niet hard maar hij kon wel goed doorlopen ondanks de zwaarte van het parcours en de afstand.
Daarna ging het richting de finish maar zoals altijd zit het venijn weer in de staart, eerst langs het Pinkpop terrein en dan over een fietscrossparcours met enkele leuke klimmetjes en wat obstakels. Maar dan is daar toch de finish waar Herman de 31 kilometer in 3.31.57 overheen komt.
Hij is dik tevreden over zijn lopen. Het pittige parcours was goed te doen en mentaal gaat het ook steeds beter. Al met al een geslaagde trail, prima georganiseerd, prachtig parcours.
Volgende week zaterdag is de volgende trail, nu bij Dwingeloo over 35 kilometer. Heel ander parcours maar wel mooi wat kilometers.