Van heinde en verre naar Midlum

Julian Sas is bepaald niet de eerste de beste. Met zijn karakteristieke kop schitterde hij al op de vele affiches her en der in de gemeente. En zaterdagavond was hij er écht. Met een vette band. Meteen vanaf het begin ging het er stevig aan toe en liet deze zanger/gitarist zien waartoe hij in staat is. Vette rockerige blues, stevig, ronkend en de volle zaal liet het allemaal over zich heen komen.

Al in de vooravond, tijdens het soundchecken, bleek de kwaliteit van de rest van de band. Uiterst gedisciplineerd werd ieder instrument optimaal afgesteld en de geluidstechnicus had ook de rest van de avond alles keurig onder controle. Goede balans, stevig geluid. Strakke bassist en dito drummer; per slot van rekening toch het klokje van iedere band. Verder een toetsenist met een prachtige Leslie op zijn elektronische Hammond die zich echter ook goed liet horen op de piano.

Iedereen heeft weer genoten en zeker ook in de tweede set kwam alles goed op stoom en was misschien wel de héle zaal bezig met dansen, of dan toch minstens een beetje ritmisch op en neer aan het bewegen. Kleine kanttekening: een eenvoudig voorprogramma, bijvoorbeeld een akoestische bluesgitarist, had voor een mooie opbouw van de avond kunnen zorgen. Volgend jaar misschien?