Kweekvijver, column DAT TREFT

Shot van Rob Geus die zijn witte keurmeesterjas aantrekt. Voice-over die uitlegt dat Rob Geus zijn witte keurmeesterjas aantrekt. Shot van Rob Geus die een zeepdispenser indrukt. Voice-over die vertelt dat Rob Geus een zeepdispenser indrukt.

Voor wie zweert bij vaste patronen en duidelijkheid, is De Smaakpolitie een godsgeschenk. En woorden uit de mond van Rob, die zijn een lust voor het oor. De keurmeester kent namelijk de ik-vorm niet. Dat klinkt zo: “Nou, en dan krijg je weer zo’n kansloze handdoek aangereikt en dan ga je een rondje lopen en dan kijk je even in de hoek en dan tref je daar een verrotte koelkast en dan zie je één bak ellende.”

Meestal praten mensen in de je-vorm wanneer ze onbewust afstand willen nemen van het onderwerp. Omdat ze anders emotioneel worden bijvoorbeeld. Blijkbaar moet Rob huilen als hij toegeeft dat hij het zelf is, daar in die keuken met ketchup uit 1840 op het plafond.

Gelukkig staat Geus er in al die culinaire misère nooit alleen voor: altijd is er die krachtige begeleidende voice-over. Shot van Rob die naar een kitrand kijkt. Stem: “EN DAN ZIET ROB DE KITRAND.” Luid ja. Maar ook verhelderend. Is dat een kitrand jongens? Ja jongens, het is een kitrand.“DIT ROOSTER IS EEN KWEEKVIJVER VOOR BACTERIËN.” Dan weet je: ah, dit rooster is een kweekvijver voor bacteriën.

Heel soms moet de voice-over iets nuanceren. Keurmeester Rob: “Aan deze lamp kleven allemaal kadavers.” De kijker denkt: och heden, er liggen drie dode herten in de tl-buis. Stem: “DEZE LAMP IS EEN MAGNEET VOOR MUGGEN.” Ooooh. Muggen.

Als Rob klaar is zijn er altijd twee opties. Of hij gaat zeggen dat je ‘van deze keuken gewoon heel vrolijk wordt’. Dan ben je binnen. Of hij zegt dat je ‘goed kunt zien dat de wíl er is’. Dan weet je dat je klantenkring zal halveren na de uitzending. Waarschijnlijk moet je ook een beetje huilen. Maar dan krijg je van Rob meteen een kansloze handdoek vol kadavers aangereikt.