Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Zaterdag 17-06
Lief dagboek, vandaag gingen we naar het straatfestival toe. Wat was het allemaal feestelijk in het stadje! Bij Blokker een Senseo-apparaat gekocht, een mintgroene. Twijfelde eerst over de kleur maar hij staat heel leuk.

’s Avonds lang aan de telefoon met vriendin G. Nu duidelijk is dat het huwelijk echt voorbij is komen de verhalen. ‘Hij zat ’s avonds altijd uren achter zijn computer’, vertelde G. ‘Eerst dacht ik dat hij voor zijn werk bezig was. Later ontdekte ik dat hij naar blote dames zat te kijken. Gek, dat zoiets dan toch wat met je zelfvertrouwen doet hè? Want ondanks het feit dat hij me verzekerde dat hij ‘liever binnen naar onschuldige foto’s op de computer kon keek dan buiten van alles uithaalde’ was er wel iets geknakt.’
Ik luisterde met een half oor en merkte dat ik begon te knikkebollen totdat G. vertelde dat hij met een vrouwelijke collega pikante fotootjes via Whatsapp uitwisselde.
‘Ook toen zei hij dat het allemaal onschuldig was’, zei ze. ‘En ik geloofde hem’, fluisterde ze er achteraan.
Ik zuchtte gelaten toen ze dat vertelde. Sommige vrouwen pikken en geloven ook werkelijk ALLES heb ik gemerkt. Ze zijn gewoon een schande voor de rest van de vrouwen.

Zondag 18-06
Gefeliciteerd met Vaderdag lieve pap! Naar Rotterdam, had ook appeltaart gebakken. Omdat oven in het begin veel te hard ging en de taart al bijna verbrandde zette ik hem stuk lager. Gevolg was dat de geen enkel stukje appel zacht was geworden. Met een flinke dot slagroom eroverheen was-ie wel lekker maar het was niet m’n beste taart. Het was een heerlijk dag. Zaten buiten en stonden regelmatig stil bij de verdrietige Vaderdag van vijf jaar geleden. We wisten toen dat het de laatste Vaderdag zou worden waarbij broertje aanwezig zou zijn.
We bleken ons vergist te hebben broertje - ook dit jaar was je de hele dag aanwezig en het voelde alsof je heel dichtbij was!

Maandag 19-06
Zojuist kreeg ik - voor de tweede keer - een e-mailtje van medium Amanda waarin ze me op het hart drukte deze kans niet aan mijn neus voorbij te laten gaan. Haar lichtgidsen hebben haar gisternacht namelijk verteld over mij. Er staat me iets heel moois te wachten, iets dat mijn leven zal veranderen.
Je snapt dagboek, dat ik razend nieuwsgierig ben. Wat zouden de lichtgidsen over mij verteld hebben? En hoezo zal mijn leven door dat mooie veranderen? En als ik niet reageer op medium Amanda’s e-mail, gaat dat mooie dan niet door? En hoe weten die lichtgidsen überhaupt van mijn bestaan? Zou iemand daarboven dat hebben doorgegeven? En wie dan? Lastig hoor, al die vragen.

Woensdag 21-06
Met vriendin M. mee naar MCL, ze moest er even heen. Kan iemand me trouwens uitleggen waarom de eerste afslag richting Leeuwarden centrum ‘Leeuwarden Noord’ heet? Een buitenstaander denkt natuurlijk: ik wil niet naar Leeuwarden Noord, ik wil naar het centrum. (Dus mensen van buitenaf die via de Afsluitdijk naar Leeuwarden centrum willen: u kunt gewoon de afslag Leeuwarden Noord nemen hoor! Is veel eenvoudiger!)
Om het nog gemakkelijker te maken (not) moet je voor het MCL vanaf Harlingen richting Drachten nemen, een stukje omrijden dus. Wat zou hier nou achter zitten? Denken ze dat we gek zijn?
‘Nee hoor’, zei vriendin M. ‘Het is veel simpeler. Ze denken: het maakt niet of je moet omrijden of niet, je moét en zal over die nieuwe weg gaan.’

Vriendin M. is trouwens de wanhoop nabij dagboek. Haar buurman - de weduwnaar die zo koketteert met zijn verdriet inzake zijn overleden echtgenote - staat bij tij en ontij onverwacht voor de deur. ‘Ik ben altijd heel gastvrij’, verzuchtte M. ‘En ik heb niks tegen spontaan bezoek maar om nu telkens met iemand die ik weinig te melden heb een paar uur door te brengen vind ik wat vermoeiend.’
‘Kun je niet tactvol zeggen dat je hier geen zin in hebt?’ vroeg ik maar M. schudde neerslachtig haar hoofd.
‘Nah’ snikte ze. ‘HOE vertel je iemand tactvol dat je niet wil dat hij telkens onverwacht voor de deur staat? Dat is onmogelijk.’
Nu zal M., telkens als hij voor de deur staat, roepen dat ze op het punt stond de deur uit te gaan. ‘Misschien dat dat helpt’, hoopt ze.

Donderdag 22-06
Dochter en vriend logeren hier paar daagjes, is fijn. Ben net binnen en steek wat lichtjes op. Wat wordt het opeens donker! Had zo gehoopt dat het tot december warm en zonnig zou blijven maar nee, dat was natuurlijk weer te veel gevraagd.

15.30 uur. Lees net dat VVD, CDA, D66 en CU morgenmiddag met meneer Willink gaan praten over de formatie.
‘Wat denk je, wordt dit wat?’ vroeg ik aan man die aan kwam lopen.
Man begon te grijnzen. ‘Wat is het toch een klucht geworden hè’, lachte hij smalend. ‘Ik wens meneer Willink veel succes maar ik heb er een hard hoofd in.’
Ik denk dat ik medium Amanda op dit olijke gezelschap afstuur. Dat zal ongetwijfeld helpen. Op de een of andere manier heb ik namelijk het gevoel dagboek, dat de lichtgidsen voor dit clubje veel meer kunnen betekenen dan welke informateur dan ook.