Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Vrijdag 01-04
Wat zijn ze toch bang voor een ‘Nee’ – lijkt wel alsof de politiek extra veel zendtijd van de NPO cadeau gekregen heeft om uit te leggen waarom we toch vooral JA moeten stemmen. Hoor alleen maar de voordelen van een JA maar geen enkele politicus heeft het over ‘de financiële bijstand’ die wij bij een JA gaan verlenen. (Snap trouwens niet zo goed waarom ons belastinggeld gebruikt moeten worden ‘om de corruptie in de Oekraïne terug te dringen’. Laten we eens proberen ‘de corruptie in Nederland terug te dringen’, dat zou al heel wat zijn).
Al moet ik op 6 april kruipend naar dat stemhokje, ik ga.

Zaterdag 02-04
Met moeder naar Hope Springs gekeken, film met Meryl Streep. Gekke is dat ik bij Meryl constant denk: ‘Goh, wat acteert ze toch goed’. Denk dat nooit bij andere acteurs en actrices – vraag me af waarom bij haar wel.

Zondag 03-04
Nicht P. belde. ‘Ik moest gisteravond lachen om een grapje van Henk’ (haar echtgenoot), vertelde ze. ‘Toen kwam Jeroen (een van de kinderen) de kamer binnen en keek onderzoekend rond. ‘Hebben we bezoek?’ vroeg hij’.
‘Nee’ zei ik. ‘Hoezo?’
‘‘Meestal lach je alleen maar om papa’s grapjes als er bezoek is’, legde hij uit. Wat moet ik daar nou van denken?’
Had werkelijk geen idee.

Maandag 04-04
Onthulling Panama Papers. Vraag me steeds vaker af hoe het toch kan dat juist de onbetrouwbare figuren op de beste/hoogste posities komen. Moet vaak denken aan de stelling van oudoom G.: ‘Als je nergens voor deugt kun je altijd nog de politiek in.’ Zeldzaam wijze woorden.

Zag in stadje ex-buurvrouw T. lopen. Dacht direct weer aan het misverstand van jaren geleden, toen T. op een mooie voorjaarsdag vertelde dat ‘de zon eindelijk ging schijnen’.
‘Eindelijk’, zuchtte ik. ‘Dat werd hoog tijd. Het heeft alweer veel te lang geduurd, deze narigheid.’ (Doelde op de lange, donkere winter die we achter ons hadden.)
Zal nooit verbijsterde blik van T. vergeten toen ze wegliep. Begreep pas achteraf dat ze had gezegd dat haar ‘zoon ging scheiden’. Geen wonder dat ze zo keek. Zoon bleek er nog een ander op na te houden ook.

Dinsdag 05-04
Vriendin R. belde. Zag haar nummer op nummermelder, nam de telefoon niet op. Word beetje moe van R. – contact is erg eenzijdig. Meestal ratelt ze 2 uur lang onafgebroken over haar eigen leven maar van verdere interesse is geen sprake. Wil normale dialogen met mensen – ben beetje klaar met braaf luisteren naar monologen.

Woensdag 06-04
Ben sprookje aan het schrijven. Sprookje gaat zo:
…toen spraken de Grote Leiders: ‘Willen jullie 11 miljard schenken aan Griekenland?’
‘NEE!’, riep Het Volk in koor. ‘We hebben al genoeg weggegeven’.?De Grote Leiders glimlachten stilletjes.?‘Willen jullie misschien wel 11 miljard aan de Oekraïne schenken?’ zeiden ze vervolgens. ‘Als jullie dat willen wordt Europa namelijk het enige echte Ware Paradijs. Geloof ons. We weten precies wat we doen. En de Russische Vloot die daar ligt, daar hebben we het gewoon niet over. Denk aan Het Paradijs dat jullie te wachten staat’.
Het Volk knikte zwijgend. Wat moest het doen? Dit aanbod klonk zó ontzettend verleidelijk - hier moesten heel veel mensen werkelijk eens goed over nadenken…

Het is ‘Nee’ geworden.

Donderdag 07-04
14.35 uur. Ga naar stad (geen stadje!!!), moet bij de Hema wattenschijfjes halen en dat soort dingen. Misschien neem ik en passant ook een warme choco met slagroom bij Wally, heb ik zin in. Politiek debat dat nu bezig is i.v.m. het (niet)functioneren van Van der Steur ga ik niet afkijken, weet toch al hoe het afloopt. Hij zal weer een Laatste Kans krijgen. Met nadruk op WEER. En er zullen nog veel meer Laatste Kansen volgen. Laat dat maar aan Van der Steur over.