Column REBELSE HUISVROUW - Het Verhaal van Julia

Toen Julia die ochtend wakker werd, was ze zich direct bewust van een vreselijke hoofdpijn. Ze draaide zich om en kreunde. “Waarom, waarom, waarom?” zuchtte ze in zichzelf. “Waarom heb ik gisteren toch weer zoveel gedronken? Ik lijk wel niet goed wijs. Hoeveel was het in vredesnaam?” In gedachten telde ze de glazen wijn maar bij het zevende glas stopte ze. Ze zuchtte weer en sloot haar ogen. Een geluk dat het zaterdagochtend was. Dat ze niet naar haar werk hoefde en dat de kinderen bij Tom waren. Ze wou dat ze de rest van de dag in bed kon blijven maar dat kon niet. Ze had een enorme lijst met dingen die ze moest doen. Boodschappen bijvoorbeeld. En koffie drinken bij oma in Harlinga. Dat deed ze zo vaak als ze maar kon. “Ik vind het altijd zo gezellig als je er bent kind”, zei oma en Julia gaf toe: ze genoot zelf ook van de bezoekjes. Daarna zou ze met Jessica gaan lunchen bij ‘Bij Ons’. Ze vond het altijd grappig klinken om dat zo te zeggen: bij ‘Bij Ons’ maar hoe moest je het anders zeggen? Zo heette die tent toch?

Het idee om met Jessica te gaan lunchen sprak haar niet erg aan maar ze kon er niet onderuit, dat wist ze. “Ik zal wel weer twee uur lang al die zeikverhalen moeten aanhoren”, dacht ze en ze perste haar lippen even op elkaar. In gedachten hoorde ze Jessica al brallen: “Merel doet het zo goed op ballet en piano en zoals Tristan kan skiën: hij is een natuurtalent. En het gaat zo waanzinnig goed met ze op school: ze spreken allebei vloeiend Frans en Duits en Engels” en zo kon Jessica nog uren doorgaan. Als ze eenmaal over haar kinderen begon ging ze helemaal los.?Ze hoorde de regen tegen het schuine dak tikken. De zomer was nu echt voorbij. Julia slikte moeizaam. Hoe hield ze het vol tot april? “Gewoon doorzetten” bedacht ze zich manmoedig. “Gewoon dag voor dag door zien te komen.”

“Het komt heus wel goed”, fluisterde ze. Ze merkte dat haar keel wat pijnlijk aanvoelde. Ze had enorm gelachen gisteren wist ze zich nog, maar waar was het in hemelsnaam ook alweer om? Ze fronste haar wenkbrauwen en probeerde het zich te herinneren maar er kwam geen enkele herinnering naar boven. Het was ook niet belangrijk eigenlijk. Eerst maar eens douchen en een paar koppen koffie wegwerken. Dan nog twee of drie paracetamolletjes er overheen en met een beetje geluk zou ze zich in de loop van de ochtend een stuk beter voelen.?Wordt vervolgd.