Team van de week FC Harlingen E5

Al stuiterend (van de spanning uiteraard) kwam fc Harlingen E5 (veel te vroeg natuurlijk) aan bij Frisia. Omdat deze wedstrijd voor Frisia ook bepalend was m.b.t. het kampioenschap waren er flink veel supporters. Vaders, moeder, broertjes, zusjes, opa’s, oma’s…. het hele spul was meegesleept naar deze wedstrijd.?Om 18.45 uur klonk het signaal van de scheidsrechter, ze gingen los! De verslaggever ter plaatse stond stijf van de spanning en dus zijn er niet echt alle details van de hele wedstrijd, maar in grote lijnen kwam het er op neer dat fc Harlingen E5 een goed spel neerzette. Sterk in opbouw, spelen met inzicht, en duidelijk in een aanvallende houding. Mooi om te zien!! Als de kinderen op deze manier bleven spelen zou er zeker in de eerste helft een goal worden gescoord. Maar helaas, niets was minder waar… Frisia brak op een gegeven moment door, er ontstond ruimte en de keeper dook de verkeerde hoek in, waardoor het eerste goal voor Frisia werd gemaakt. Mooi goal, dat wel, maar natuurlijk niet wat Harlingen wilden zien. fc Harlingen gaf zich niet gewonnen, koppies stonden natuurlijk wel teleurgesteld, maar ze gaven geen strobreed toe. Helaas kon er voor de rust geen goal meer door fc Harlingen worden gemaakt en gingen ze met 1-0 tegen de rust in.?Even snel de limo naar binnen, groepspraatje, en hoppa verder spelen! Nieuwe ronde, nieuwe kansen…. Tenminste…. Frisia begon de 2e helft wel erg fel en was nu iets sterker dan fc Harlingen. Zouden de jongens en meiden van fc Harlingen dan toch hun koppies laten hangen? Plots kwam er weer wat hoop, Finn kreeg een vrije trap, niet ver van de goal. Deze vrije trap ging over de goal, maar de 2e vrije trap van Finn een aantal minuten daarna zat er dus wel in hè! Man, man, man… de zenuwen gierden (althans bij de supporters van Harlingen) door een ieders lijf. Dit gaf weer hoop!! De jongens en meiden hadden dit echt even nodig, en kwamen na het eerste goal sterk weer terug. Maar, ze waren er nog niet. Gelijkspel was onvoldoende voor het kampioenschap, er moest dus nog een goal gemaakt worden. Gelukkig hoefden ze hier niet heel lang op te wachten. Na een mooie pass van Finn scoorde Edivan het 2e goal. Een luidkeels gejuich langs de kant steeg op, wat een blijdschap en opluchting, de finale van het WK was er niks bij! Nu kwam het kampioenschap wel heel dichtbij, het zou toch niet waar zijn?! Voor het gevoel duurde het eeuwen voordat de scheidsrechter het eindsignaal floot, de kinderen van fc Harlingen moesten zich dus nog een aantal minuten onder “barre” omstandigheden staande weten te houden. Maar het is ze gelukt hoor! Wat een ontlading, wat een blijdschap, wat een euforie toen het fluitsignaal klonk.