Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Vrijdag 15-07
08.15 uur. Lees net van de aanslag gisteravond in Nice. Wat een drama. Wanneer houdt dit eens op? Wanneer kunnen we ons weer eens onbezorgd voelen?

22.10 uur. Net thuis, was met man pizza gaan eten ergens buiten Harlingen. Pizza was goed maar werd gek van serveersters die elke 10 minuten kwamen vragen of ‘we nog wat wilden drinken’. Moest van de baas natuurlijk maar was erg irritant. Net zo irritant als binnenlopen in een winkel en meteen horen: ‘Kan ik u misschien ergens mee helpen?’ Hou daar toch mee op! Als ik hulp nodig heb vraag ik er wel om.

22.20 uur. Lees net over staatsgreep in Turkije. De wereld wordt steeds gekker.

Zaterdag 16-07
Werd WEER gebeld door ‘helpdesk van Microsoft’. Wat is er toch aan de hand? Gesprek was vlug afgelopen, ging zo:
Zij: ‘Hi, this is Lisa from Microsoft helpdesk.’?Ik (schreeuwend): ‘Lisa!! I am SOOOO happy that you call! I have big, BIG problems with my computer.’? Lisa hing direct op. Nog onbeleefd ook. Denk dat ik klacht ga indienen, probleem is: bij wie?

Zondag 17-07
‘Je voorgevoel van vorige week zondag is gedeeltelijk uitgekomen hè?’ zei vriendin M.
Keek haar vragend aan. ‘Toen je het over je winnende lot had’, verduidelijkte ze. ‘Toen je dacht dat je zou winnen. Er is in elk geval een mooie prijs in Harlingen gevallen, laat dat een troost zijn.’
Kon geen antwoord geven van narigheid. Is natuurlijk geweldig voor de mensen die gewonnen hebben maar als ik nu twee minuten eerder of later in de winkel was geweest dan… misschien… Snik.
Fietstocht met man gemaakt. Was mooi weer maar toch veel wind. Even falafel gehaald bij A.H. Hoorde vrouw tegen man: ‘Als je wilt gaan dan ga je toch? Ik hou je echt niet tegen.’
‘Het is een pokke eind rijden’, zei man. Vrouw haalde schouders op en beende weg.

Maandag 18-07
Met vriendin D. hele middag in tuin gezeten. ’s Avonds pan soep naar oom H. gebracht, trof nog net zijn bridgeclub aan die het had over de kinderziektes van Rutte. ‘Hij heeft alle kinderziektes goed doorstaan behalve de bof’, zei een van de mannen. ‘Daar is-ie niet helemaal goed vanaf gekomen.’ Alle vrouwen in het gezelschap keken verdwaasd maar de mannen begonnen te lachen.

Dinsdag 19-07
Weet niet meer wat ik gedaan heb.

Woensdag 20-07
Vriendinnen L. & D. kwamen naar Harlingen. Urenlang bij strandpaviljoen gezeten en gehuild van het lachen toen we vrouw naast ons hoorden zeggen: ‘Hans-Peter maakt altijd grapjes en sommige zijn nog lollig ook.’ Ze keek erbij alsof ze in een citroen hapte.
Bedoeling was dat ik ’s avonds met L. & D. mee zou rijden. Eerst zouden we D. afzetten in Almere en dan doorrijden naar Amsterdam. Halverwege de Afsluitdijk realiseerden we ons dat we via polder hadden moeten gaan. Kwamen ver na middernacht aan in Amsterdam.

Donderdag 21-07
23.37 uur. Vriendin L. appt me net een foto van haar 25ste verjaardag. ‘Weet je nog?’ staat erbij. Ben nu compleet in shock – wist niets van het bestaan van die foto. Dochter mag deze foto nooit, nooit zien. Sta met wijnfles aan mond op foto en met blik van compleet waanzinnige kijk ik de lens in.

23.48 uur. Weer foto van vriendin L. ‘Hoe vind je deze?!?’ stond er ditmaal bij. Deze is nog vele malen erger. Op deze foto... O God.

23.52 uur. Heb L. net snikkend gebeld. Bij de foto die ze nu net stuurde alleen maar: ‘Eigenlijk best triest hè?’ Hoop oprecht dat L. gehoor geeft aan mijn smeekbede en foto’s verbrandt. Voorzie anders veel, heel veel, slapeloze nachten.