Meinte de Vries neemt na 50 jaar afscheid van spekjesfabriek
Het komt tegenwoordig weinig meer voor dat een werknemer meer dan 50 jaar bij een baas werkt. De 65-jarige Meinte de Vries is hierop een uitzondering. Hij werd samen met zijn vrouw Duda vorige week donderdagmiddag in een limousine van huis gehaald en naar Astra-Faam aan de Hermesweg gebracht.
Door Ubbo Posthuma
(Foto: HC – Ubbo Posthuma)
Meer dan 50 jaar is hij werkzaam bij Frisia, in de volksmond de spekjes- of suurtsjesfabriek. Op 6 maart 1967 begon Meinte in de functie van magazijnbediende. Dat was nog in de Moriaanstraat waar de fabriek toen stond. Zijn oudere zus werkte hier ook al, dus geheel vreemd was het voor Meinte dan ook niet. In het begin maakte hij ook de machines schoon. Later dozen maken voor de lolly-machine, een veelgemaakt product van Frisia.
In 1968 verhuisde het bedrijf naar de Hermesweg, een hele verbetering. Meinte deed vanuit de Romney-loodsen de opslag en logistiek en was uiterst secuur. Hij woonde toen nog in Minnertsga. Omdat er ook veel collega’s in de overige dorpen woorden, kreeg Meinte een VW-bus tot zijn beschikking om de werknemers op te halen. Wie niet op de afgesproken plek stond had pech, want Meinte wachtte niet. Afspraak was afspraak.
Meinte de Vries staat vooral bekend als een rustig en plichtsgetrouw personeelslid. Hij was altijd op tijd aanwezig en loyaal naar iedereen toe. Een collega die bijna nooit ziek was en ging meestal zijn eigen gang. Maar er is een tijd van komen en van gaan.
Donderdagmiddag werd er een feestelijke bijeenkomst gehouden in de kantine van Astra-Faam m et collega’s en veel oud-collega’s. Ook directeur Filip van Herpe en hoofd-personeelszaken Sarah van der Velde van de hoofdvestiging Astra-Faam uit het Belgische Turnhout waren aanwezig.
Directeur Jan Walstra van de Harlinger vestiging, heette alle aanwezigen hartelijk welkom. Hij vertelde dat dit het vierde jubileum van Meinte de Vries was en noemde het uitzonderlijk dat iemand 50 jaar bij één baas heeft gewerkt. Walstra noemde Meinte een prettige collega en bedankte hem dan ook voor zijn jarenlange inzet.
Natuurlijk werden er door collega’s nog toespraken gehouden en ontvingen Meinte en zijn echtgenote Duda veel bloemen en cadeaus. Wim Bakker voerde een humoristische sketch op van de tijd dat Meinte nog met een karretje door de fabriek reed. Bauke Posthuma Linthorst had een gedicht gemaakt en een fraai portret van de afscheidnemende Meinte. Evie Schoot had een speciale glossy gemaakt met fotoherinneringen uit vroeger tijden. Dinie Miedema en Jacqueline Huizenga overhandigden bloemen. Tot slot een toespraak van oud-collega Hermanus Weever die met vele anekdotes voor het voetlicht kwam.
Uiteindelijk werd iedereen naar buiten gedirigeerd, waar Meinte en zijn echtgenote Duda bij de laadperrons een Frisia-vlag moesten wegtrekken. Tot ieders verbazing kwam daarbij het bord ‘Meinte’ tevoorschijn. Voortaan niet meer perron twee, maar perron Meinte, tot in de eeuwigheid. Hierna werd nog even gezellig nagezeten en werd het een waardig afscheid van Meinte de Vries.
