N70 Trail, een loodzware opgave!

Het parcours is een ronde van 14 kilometer, die maximaal drie keer gelopen kan worden. Aangezien Herman hier al eens de Devils Trail had gelopen leek het hem verstandig om het bij 28 kilometer te houden ook omdat er heel warm en vochtig weer was voorspeld.
Onderweg naar Nijmegen leek het door regenbuien redelijk koel te blijven maar helaas veranderde dat snel na aankomst daar.
De zon kwam erbij en de temperatuur liep snel op en het voelde zeer broeierig aan, dus zware omstandigheden om te lopen. Na het stallen van de auto bij de Sint Maartenskliniek moest men naar beneden lopen naar de Maartenshoeve. Hier kon je het startnummer ophalen en mocht je je omkleden in een heuse paardenstal! Er stonden totaal dik 500 lopers aan de start voor verschillende afstanden maar de 14 en 28 waren het meest bezet.
Om 11.00 was de start en ging men op pad voor 28 loodzware kilometers. Herman loopt de trails om te genieten van de omgeving en ook wel om het lichaam uit te dagen onder pittige omstandigheden. Met 55 jaar valt dat niet altijd mee maar het geeft hem veel meer voldoening dan de lopen op de weg waar het meer om de tijd gaat.
Na een nog enige vlakke aanloop moet er, na een dikke kilometer, al een klim van 90 meter genomen worden die hardlopend genomen wordt en dan je lekker naar beneden laten storten in een steile afdaling. Na het dorp Beek waar je een klein stukje asfalt te lopen hebt, krijg je te maken met de eerste trappen omhoog waardoor je loopritme aangepast moet worden, want de krachten verdelen moet je zeker! De luchtvochtigheid was erg groot en dat maakt het lopen best wel zwaar. Het valt Herman op dat de eerste verzorgingspost lang op zich laat wachten (er zouden er drie zijn volgens de informatie) en dat met een marathonafstand erbij! Dan hoor je de geluiden van de doedelzakspelers op de Duivelsberg die ook met de nodige trappen beklommen moet worden en dat werkt sfeerverhogend en stimulerend. Eindelijk na dik zeven kilometer is er de eerste verzorgingspost en kan er gedronken worden. Hierna volgt een prachtig stuk parcours over de hoge stuwwallen en met ook mooie afdalingen waarbij je in de diepte kan kijken waar je naar toe moet. Opvallend is dat het parcours met verf is aangegeven en je dus haast niet kan verkeerd lopen. In de omgeving van Berg en Dal is de tweede verzorgingspost, die wel heel snel na de tweede volgt! Op 11 kilometer heb je de twee na hoogste klim van bijna 90 meter maar die gaat wat geleidelijker omhoog. Dan kom je weer bij de start, waar Herman na dik anderhalf uur doorkomt en op gaat voor zijn tweede ronde. In de eerste ronde zaten tussen de 400 en 500 hoogtemeters.
Het wordt nu wel heel erg warm maar op de pittige klimmen na kan hij blijven hardlopen. Opvallend is nu de rust op het parcours, want vele lopers houden het bij een ronde. De zon schijnt soms prachtig tussen de bomen door en je hebt af en toe een mooi uitzicht op het zogenaamde Rijk van Nijmegen. De krachten nemen na 20 kilometer wel wat af maar Herman blijft genieten van deze prachtige trail. Jammer is dat bij de verzorgingspost het water op is en dat is toch wel een kwalijke zaak bij een trail met marathonafstand! Gelukkig heeft Herman een rugzak met eigen drinken bij zich dus er kan nog wat vocht aangevuld worden.

Dan na 28 kilometer trailen nadert de finish en onder de aanmoedigingen van het publiek finisht de Midlummer in 3.22.19. Moe maar zeker niet gesloopt en ontzettend genoten van een schitterende trail. Jammer van de matige verzorging, dat had beter gekund!
Nu op naar de trail op Terschelling waar 50 kilometer op het programma staat maar die is weer van een heel ander kaliber.