Nieuws

Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Door Jeroen Pietersma
De Rebelse Huisvrouw schrijft regelmatig een column in de Harlinger Courant. Daarnaast gunt ze de lezer zo nu en dan een blik in haar dagboek.

Vrijdag 19-08
23.10 uur. Net thuis – had op de kindjes gepast bij vriendin M. Trof man van M. op de bank bij wie de tranen van het lachen over de wangen rolden. ‘Wat is er zo grappig?’ wilde ik weten.
‘Dijsselbloem zei dat het kabinet fors meer extra geld uit wil trekken om ‘de dalende koopkracht van ouderen en uitkeringsgerechtigden te compenseren’ hikte man van M. Hij veegde de tranen die over zijn wangen rolden weg. ‘Hoe verzinnen ze het. Alsof er ook maar één iemand is die dit verkiezingsgereutel nog gelooft.’

23.50 uur. Had moeder aan de telefoon. Maken ons veel zorgen over neef M., zoon van zus van moeder. Neef is al maanden ziek en het gaat niet goed.

Zaterdag 20-08
Bij het wakker worden direct kaars gebrand voor neef. Blijf, misschien tegen beter weten, toch hopen op een wonder.

’s Middags naar stadje en op Bredeplaats wat gedronken. Viel me op hoeveel mensen - vooral ouderen - er al aan de alcohol zaten. ‘Vind je het gek’, zei man toen ik hem erop wees. ‘Ze verdrinken hun verdriet. De ouderen fungeren permanent als pispaal van de Staat. Alleen al de diefstal van de pensioenen is reden genoeg om deze generatie permanent tot alcoholist te maken. The Great Train Robbery is niets bij wat zich op dit moment afspeelt.’

Zondag 21-08
Moeder belde vanochtend vroeg. Hoorde direct aan haar stem dat het met neef te maken had. Rust zacht lieve neef M. Je was een levensgenieter, een lieve, vrolijke neef en we zullen je verschrikkelijk missen.

14.24 uur. Komt net bericht op mobieltje binnen: ‘Drie doden na afbreken scheepsmast in Harlingen.’ O, wat is dit verschrikkelijk. Wat een drama. Heb het er koud van.

23.10 uur. Was rest van de dag beetje van slag door heengaan neef en door vreselijke, vreselijke ramp. Wens alle nabestaanden veel, heel veel sterkte en kracht.

Maandag 22-08
Henk Krol gaat terug in de politiek. Een van zijn plannen is de AOW-leeftijd terug te brengen naar 65. ‘Gaat hem nooit lukken’, mompelde overbuurman W. ‘De bedoeling van de politiek is juist dat we doorwerken tot we erbij neervallen. De politiek gokt erop dat de oudjes uit pure wanhoop massaal zelfmoord plegen.’
‘Je bent lekker bezig Mark’, riep hij tegen een denkbeeldige Mark die ons vanaf de hoek toegrijnsde. ‘Ik ben ondertussen zover dat ik uit voorzorg de pil van Drion al in huis heb.’
Vrouw van W. moest lachen. Ik ook.

Dinsdag 23-08
Begonnen met ‘De Kleine Zielen’ van Louis Couperus. Gaat over een Haagse familie die ‘de schijn van eendracht ophoudt maar waar de saamhorigheid ver te zoeken is’. Titel zou dus ook kunnen zijn: ‘Een Heel Gewone Familie’.

18.05 uur. Boodschappen gedaan. Liep achter echtpaar toen ik man hoorde zeggen: ‘We moeten nog chips en zo kopen.’
‘Hoeft niet’, zei de vrouw. ‘Ik neem wat kiwi’s mee.
Zelden zo een ongelovige blik gezien.

Woensdag 24-08
De Visserijdagen zijn begonnen! Was prachtig weer, gewoon Spaanse temperaturen. Ergens op de Voorstraat hoorde ik vrouw tegen andere vrouw zeggen: ‘Ze had alles van me kunnen krijgen als ze het gewoon had gevraagd. Dat wéét ze. Daarom was ik zo verbaasd toen ik in de gang bij haar bagage vier rollen toiletpapier zag.’ Bleef wat in de buurt drentelen maar kon de rest niet volgen.

Donderdag 25-08
Heerlijke dag - overdag in stadje, eerst met man & vrienden, later met moe. ’s Avonds mosselen gegeten en uren in tuin gezeten.
Volgens oom H. is het eventuele advies van Duitsland om te gaan hamsteren vooral bangmakerij.
‘Het is allemaal bedacht om de economie een boost te geven!’ brulde hij. ‘Het is één grote schijnvertoning, deze poppenkast.’
‘Ja, maar…’ sputterde buurvrouw Annie, zijn vriendin.
‘Niks ja maar’ riep oom H. Hij zag er werkelijk verhit uit.
‘Jij krijgt van mij geen knakworstje als het misgaat’, beet buurvrouw Annie van zich af. ‘Niet één!’
Oom H. hoorde zwijgzaam aan wat hij nog meer niet van buurvrouw Annie zou krijgen in crisistijd – flesjes water/batterijen/kaarsen – en ik peinsde: misschien zijn we uiteindelijk allemaal wel Kleine Zielen. Opeens vond ik dat een zeer beangstigende gedachte.

 

|Doorsturen

Buienradar



Agenda