Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Vrijdag 11-03
Nieuw matras gekocht. Later op de dag naar Jumbo. Hoorde moeder tegen kind: ‘Als je niet weet wat ‘achterdochtig’ betekent ben ik werkelijk verbijsterd.’
Kind mompelde iets, kon het niet verstaan.
Hoorde toen moeder: ‘Wát? Weet je zelfs niet wat ‘verbijsterd’ betekent?’

Nu 19.35 uur – ga straks naar bed. Wil optimaal gebruik maken van matras. Ga voortaan elke avond vroeg slapen.

Zaterdag 12-03
GE-WEL-DIG. Ik kan niet anders zeggen. Heerlijk, wat ben blij - matras is spectaculair, heb als een baby geslapen.

Kippensoep gemaakt en later pannetje soep naar oom H. gebracht. Buurvrouw Annie (zijn vriendin) was er ook.
‘We hebben zoveel mogelijkheden om met Oekraïne samen te werken – waarom zouden we dat land ook nog eens inlijven? Europa lijdt aan een ziekelijke expansiedrift, dat is alles’, zuchtte ook H. terwijl hij slurpend een hapje van de soep nam.
Buurvrouw Annie pakte zijn hand ‘Zal ik morgen witlof voor je maken, lijkt dat je lekker?’ Oom H. fleurde direct op.

Zondag 13-03
Net toen ik me al heerlijk in bed geïnstalleerd had – rond 21.20 uur – belde ex-collega A. ‘Ik had vrijdag een aanvaring met m’n chef’, zei ze. ‘Tijdens de discussie zei hij: wie is hier nou gek, ben jij het of ben ik het?’
‘Je roept altijd dat je de juiste mensen aanneemt’, zei ik. ‘Dus ja….’
A. lachte. ‘Dat hielp – de discussie was meteen afgelopen.’

Maandag 14-03
Naar Leeuwarden. Raakte in gesprek met man die voor de deur van Kruidvat op zijn vrouw stond te wachten. Hij keek ongeduldig op zijn horloge. ‘Vrouwen hebben altijd alle tijd’, vertelde hij. ‘Als ik hier morgenavond nog sta moet je niet raar opkijken.’

Lees net dat de EU meer geld wil spenderen aan limo’s voor Europarlementariërs – 3 miljoen. Waarom maar 3 miljoen? Waarom niet gewoon 36 miljoen? Of 108 miljoen? Vind het zo een bescheiden bedrag voor het groepje megalomanen dat daar zit. Vreemd. Vreemdste is misschien nog wel dat ook dit me niet eens verbaasde.

Dinsdag 15-03
Net thuis. Pizza gegeten met vriendinnen S. en L.
S. vertelde: ‘Ik vroeg laatst aan mijn man: fantaseer je nog wel eens over mij?’
L. en ik keken S. gespannen aan. ‘Wat zei hij?’
‘Nou en of’ had hij geantwoord. ‘Ik stel me voor dat ik thuiskom en een opgewekte, blije vrouw aantref.’ S. knarsetandde. ‘Hij moest eens weten wat het is om last te hebben van je hormonen.’

Woensdag 16-03
08.40 uur. Heb krant voor m’n neus. Lees dat er een verbod komt op rokjes boven de knie op Amsterdams kantoor. Belanden we zo langzamerhand in de middeleeuwen of zo?

14.00 uur. Ja hoor: het was weer zover. Ik mocht zojuist weer EEN uur van mijn leven staan wachten voor de Stevinsluis toen ik naar Amsterdam ging. Ik denk dat, als ik al die uren bij elkaar optel die ik bij een van de sluizen op de Afsluitdijk doorbracht, ik toch al gauw tot een lang weekend kom. Dit KAN toch niet? Hoe is dit toch mogelijk???

16.12 uur. Korte rokjes mogen toch wel. Middeleeuwen laten nog even op zich wachten.?

Donderdag 17-03
Net thuis, moest even naar stadje toe. Sorry – stad. Liep achter echtpaar, hoorde man op een gegeven moment geïrriteerd tegen vrouw zeggen: ‘Stop met mokken Eva – ze hébben in Harlingen gewoon geen Starbucks.’ (Eva was een jaar of 50.)
Haha, heerlijk. Dit zijn de onbetaalbare opmerkingen. Mijn dag kan niet meer stuk.