Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Vrijdag 17-04
Droomde dat ik aan de bar zat met Mark Rutte. ‘Het is niet eerlijk wat we met de pensioenen aan het doen zijn’, zei Rutte. ‘We zijn op een verschrikkelijke manier met z’n allen in de pensioenpot aan het graaien. Misschien moeten we het geld toch maar eens geven aan de mensen die het écht toekomt.’
‘Vanwaar deze ommezwaai?’ vroeg ik verheugd.
‘Mijn geweten’, grinnikte hij. ‘Deze vorm van diefstal gaat zelf mij te ver.’
Net toen ik geloof in hem begon te krijgen ging de wekker.

Zaterdag 18-04
‘Wat zit je toch de hele tijd moeilijk te doen over dat graaien?’ vroeg vriendin P. ‘Wat is precies je probleem? Je komt er telkens op terug. Je moet uitkijken dat je niet sneu gaat worden hoor.’
‘Ik heb kennelijk een sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel’, antwoordde ik ferm. ‘En wat er plaatsvindt in de wereld druist ZO tegen alle vormen van eerlijkheid, integriteit en oprechtheid in - het is walgelijk. Eenieder die zich hieraan schuldig maakt is gewetenloos. Het is om te kotsen, dit. Het is… het is…’ Zocht naar het juiste woord, kon het niet vinden.
‘Het is al goed’, suste M. ‘Neem in hemelsnaam een paar slokjes wijn. Dat zal je goed doen.’

Zondag 19-04
Man had zijn entrecote eerder uit de ijskast gehaald. ‘Om op temperatuur te komen’, legde hij uit. ‘Dat is lekkerder. Ik leg het in de oven, dan kan de kat er niet bijkomen’, voegde hij eraan toe.
Was dat laatste gedeelte jammer genoeg helemaal vergeten. Zette de oven dus aan om hem voor te verwarmen voor pizza en liep naar boven. Pas toen ik de schreeuw beneden hoorde realiseerde ik het me. Vlees was ondertussen behoorlijk gaar.
‘Waarom verbaast het me nou niks?’ zei dochter.
‘Wacht maar tot jij een heel gezin moet bestieren, dan piep je wel anders’, snauwde ik.
Pizza was lekker.

Maandag 20-04
Naar de crematie van moeder van vriendin M. Vaarwel lieve, leuke en vrolijke Jâne. Je was een bijzondere vrouw en we zullen je nooit vergeten.

Dinsdag 21-04
Ouders zijn net terug uit de Ardennen en kwamen even langs. ‘We hebben een paar leuke dagen gehad’, vertelde pa. ‘Het was trouwens aardig druk. Ik zag aan de nummerplaten van de auto’s dat er al redelijk wat toeristen zaten. Ik zag Fransen, Duitsers en volgens mij heb ik zelfs Litouwers gezien.’
Moe keek verwilderd op. ‘Lee Towers? Waar heb je Lee Towers gezien?’
God-o-God.

Woensdag 22-04
21. 45 uur, net thuis. Waren even naar de verjaardag van tante E. ‘Wat hebben we die Kamp toch onderschat’, zei oom H. ‘De man dacht dat hij iedereen kon misleiden. Het hele kabinet is schuldig aan wat er is gebeurd. We hadden geld nodig voor Griekenland, dat is het hele verhaal.’ Onderwerp van gesprek was de gaswinning in Groningen.
‘De Groningers hebben zich als kikkers in een pan water gedragen’, vond oom A. Hij verduidelijkte: ‘Als je een kikker in een pan water doet en het water langzaam aan de kook brengt laten ze zich rustig dood koken.’ Iedereen knikte instemmend. Zag opeens heel helder hoe het hier zit met politiek.
We zijn allemaal kikkers.