Harlinger humor: De scootmobielrace (deel 4)

Oek de ’t spreekgestoelte dat tiedens de aubade op Koninginnedag altied op de Bredeplaats staat, het ’n plekje bij de streep kregen. Jan Nieuwenburg is bezig om de laatste banken langs de route te plaatsen. Bertus Leunge gaat gauw sitten, voordat de bank vol is. Op ’t andere hoekje sit Jos van Slooten, maar die gaat even staan om sien benen te strekken. Hierdeur kipt de bank an de kant van Bertus, die dan oek met ’n klap op straat terecht komt. “Kanst eerst niet even waarskuwe je, dast met dien reet van die bank af gaast”, seit de oud-Leeuwarder ietwat geïrriteerd. Bart en sien broer Rinke van der Zee staan ’t tafereel lachend an te sien. “Must dien veiligheidsgordel oek maar omdoen”, roepe su naar Bertus. Teatse Vogelaar is bezig de laatste hand aan de geluudsinstallatie te leggen. “Test, test”, roept hij deur de microfoon. “Krij de pest”, riemt Willem Brandsma, die de lachers op sien hand krijt. ’t Is duudelijk, ’t publiek begint ’m te vervelen. Oek Wiebe wil wel startte, maar ’t is nog gien twee uur. “Kun je niet even ’n nummertje zingen”, vraagt wethouder Maria le Roy die de openingshandeling zal verrichten. “Dan mut mien maat Wytze Hempenius oek even metdoen”, seit Wiebe. “Hij mut hier ergens staan, want su net hef ik ’m nog sien.” D’r volgt ’n oproep of Wytze su spoedig mogelijk naar de start wil komme. Twee minuten later komt hij ansetten. “We mutte even zinge seun”, laat Wiebe wete. “Wie begeleidt ons dan”, vraagt Wytze. Ja, dat was ’n goeie vraag. A Capella zinge was met al dit rumoerige volk gien optie. “Ik vraag Sije Boonstra wel even”, seit Wiebe en pakt de eerste de beste fiets die teugen ’n boom an staat en ried over ’t parcours naar de kapsalon van Sije op de Grote Bredeplaats.

As Wiebe de kapsalon instormt, is Sije net bezig Hein van den Oever wat op te kalefateren. Die was sinds de Harlinger kermis niet meer naar de kapper weest en wuu d’r voor ’t weekend toch wel ’n bitsje knap opstaan. De ene helft was al knipt toen Wiebe de knipskeer uut sien handen rukte. “We mutte even zinge ouwe seun en dou must even begeleide.” Sije siet verbouwereerd naar Wiebe. “Wanneer, vanavond?”, vraagt Sije. “Nee je sleeuwe, nou direct”, antwoordt Wiebe. “D’r staan tien duuzend meesen op de Voorstraat. RTL, SBS en GPTV binne d’r oek. We wudde wereldberoemd.” “Ik pak gelijk mien accordeon”, laat Sije wete. “En ik dan”, roept Hein wanhopig in de stoel. “Ik kan met dit kapsel niet over straat.” Sije siet om ’m heen en siet Teddy Brandi bij de wachtenden sitten. “Teddy ouwe seun, kanst stou ’t laatste bitsje haar van Hein even bijknippe.” “Bist idioot je”, seit Hein. “Die vent die kan niet knippe.” “Dat sal ik die wies make”, seit Teddy. “Op de koopvaardij hef ik menigeen onder ’t mes had.” Sije was intussen naar achteren gaan om sien accordeon op te halen. Hein moest kieze, of su de straat op of deur teddy knipt wudde. Hij koos zuchtend voor de laatste optie. Teddy pakt de tondeuse en zette ’t apparaat op ’t hoofd van Hein. De haarvlokken vliege in ’t rond. En voor Hein d’r erg in had was de helft van sien haar millimetert. “De must niet alles d’r af hale je idioot”, seit Hein as die even in de spiegel kiekt. Maar ’t kwaad was al geschied en de tondeuse had ’t kopke van Hein al helemaal kaal skeert. Met de smoor in komt Hein van de stoel. “Ik betaal gien cent”, laat die boos wete en loopt de kapsalon uut. “Hé je, dien pet”, roept Teddy ‘m nog na. En slingert ’t hoofdeksel achter ’m an.

Intussen was Wiebe weer op de fiets stapt met Sije en sien accordeon achterop. Hijgend en puffend komme su bij de start an. Wytze het al ’n microfoon in de hand en geeft oek een an Wiebe. “Wat speule we”, vraagt Sije. “De Raadhuustoren”, laat Wiebe wete. Sije zet in en weldra klinkt ’t bekende Harlinger deuntje. ’t Publiek waardeert ’t en iedereen zingt met. Opeens slaat de Raadhuustoren twee keer. Dat is ’t sein om te starten. “Was dit nou alles”, roept Sije naar Wiebe. Maar Wiebe wuift sien kritiek weg. “Miskien straks nog even je.” Intussen klimt Maria le Roy op ’t spreekgestoelte. ’t Is behoorlijk hoog en hur lipkes beginne wat te trillen. “As dat maar goed komt”, laat Cor Snor wete die ’t tafereel vanuut sien bloemekraam gadeslaat. Opeens komt burgemeester Scheffer met ’n dubbelloops jachtgeweer ansetten. “Kijk Maria, pak even aan meissie.” “Wat moet ik daarmee”, seit Le Roy en maakt ’n wegwerpgebaar. “Hier moet je het startschot mee lossen, dat deed ik vorig jaar ook.” “Kan ’t niet met ’n klapperpistool”, vraagt de wethouder. “Of gewoon één, twee, drie, start.” “Doen ’t hier nou maar met”, seit Wiebe, “ ‘t Staat tenslotte in ’t draaiboek. Maar wel in de lucht skiete, anders gebeure d’r ongelukken.” Met teugenzin nimt Le Roy ’t gevaarlijke ding in ontvangst. Wiebe laat wete dat die al op scherp staat.

Intussen binne alle deelnimmers naar de start reden. Jan Kwatsje controleert of d’r gien zwartrieders tussen sitte. En ja hur, daar staat heel onopvallend Jelle Brunia tussen de scootmobielers. “Hé vriend, wegweze”, roept Jan. “Wegweze?”, vraagt Jelle. “Is d’r één reden waarom jou in ’n scootmobiel sitte”, wil Jan wete. “Ik hef last van mien pôten, twee likdoorns”, beweert Jelle. “Dan gaast eerst maar even naar drogisterij Tet van den Berg”, en Jan wiest naar de Kleine Voorstraat. Jelle ried achteruut en verdwient van ’t parcours. “Iedereen klaar”, schreeuwt Le Roy deur de microfoon. Su heft ’t wapen omhoog, de vinger omklemt de trekker. Opeens valt de microfoon uut hur handen. Van schrik haalt su de trekker over. Ondanks waarskuwingen van de burgemeester het su ’t jachtgeweer horizontaal in de handen. ’n Hard skot klinkt over de Voorstraat. Angstig gegil bij ’t publiek, dranghekken valle om. “Wat is d’r an de hand”, roept Wiebe en kiekt vertwijfelt om ’m heen. Even klinkt ’n nogal zware verwensing uut de mond van Wiebe. Wat is d’r in godsnaam gebeurt.
Wordt vervolgd
Yuppie 2011