Nieuws

Column DAT TREFT - Punniken

Door Jeroen Pietersma
Ja, in het begin was het best lastig. Dat moest de vrouw toegeven. Maar nu breide ze zo - flats - een complex wiskundig patroon met vijftienhonderd gaten erin. Kijk maar. Ter hoogte van Grou-Jirnsum duwde de dertiger haar semi-sjaal onder mijn neus. Zozo. Lelijk hoor. Stomme kleuren ook.

“Ik doe het je niet na”, prijsde ik. Groen van jaloezie natuurlijk. Punniken is voor mij al een jaaropgave en zo’n brei-tiep voelt dat feilloos aan. Gaat ook met alle liefde tegenover mindere goden zitten in de trein, een bol wol demonstratief op schoot. Met d’r gerstekorrelkop. “Nou”, pochte ik terug. “Ik kan vingerhaken.” Geleerd van juf K. in groep zeven. Máánden kostte het me, maar wist zij veel. De vrouw glimlachte. Uit minachting. Daar prik ik zo doorheen. Een tweede troef dan. “Ik kom uit Harlingen.” Zo. Nu zou er een lange stilte vallen. Ze zou haar breiwoordenbrij inslikken en me vol bewondering aanstaren. Dacht ik. Nou jááá, was dat even grappig! Daar woonde zij vroeger ook! Ik vond haar stom. Terwijl ze instak, omsloeg, doorhaalde en af liet gaan, begon ze over vroeger. Over de tijd dat ze nog ‘bij ons’ woonde. Miste ze ons? En de zee? Miste ze die? Nou, neuh. Het leek haar weinig te deren allemaal. De vrouw woonde nu in Leeuwarden en dat beviel haar prima. Tuurlijk. Mevrouw Breinaald zal ook eens zeggen dat ze ons mist. Dat het wiskundige patroon met vijftienhonderd gaten eigenlijk slaapverwekkend simpel is. En dat ze het zo ontzettend knap vindt dat ik al na krap een jaar heb leren vingerhaken. Nee hoor. Niks. De arrogantie. Altijd hetzelfde met die handwerklui. Ze trekken met een bol wol naar de grote stad en binnen no-time ben je lucht voor ze. Dan kon madam het krijgen ook. Ik probeerde haar te negeren, maar ze maakte het me knap lastig. De dertiger zat op de Simon Vestdijk vroeger, vertelde ze. Bekend terrein. Enthousiast ratelde ze over de leraren waar zij als scholier onder leed destijds. Eén, twee trefwoorden en ik wist over wie ze het had. Docent met overmatig angstzweet, docent met ordeprobleem en docent met stuiterballenfobie. Hoewel, stuiterballenfobie? Dat zei haar eigenlijk niets. Wáááát? Wist ze dat niet? Nou ja zeg, wat stom.
Tamara

 

Colums in de HC
Naast Tamara schrijven diverse columnisten in de papieren HC: Sybrich van schoener Avontuur, de Tobbedenker, kapper Houtman en Ouwe Neel.

|Doorsturen

Buienradar



Agenda