Nieuws

Column DAT TREFT - Lijgers

Door Jeroen Pietersma
Ik ga de man niet omschrijven. De vorige keer dat ik de vijftiger zag in de trein, was mijn oog per ongeluk gevallen op de titel van het boek dat hij las. ?De Smurfen?. Het is misschien beter om de man in de anonimiteit te laten reizen.

Straks wordt hij door mijn schrijverij gepest en krijgt hij smurfenpoppetjes van de Albert Heijn naar zijn hoofd gegooid. Goed. Onze tweede trein-ontmoeting dan nu. Hij zat tegenover me dit keer, dus ik besloot dat ik naar hem ging luisteren. Benieuwd als ik was naar de ontboezemingen van een Smurfenfanaat. Ik viel midden in een fascinerend gesprek over een geit en een schaap. Die kon je namelijk kruisen, wist de man. “Het kan ook met leeuwen en tijgers.” Dat klopte. Lijgers, heten ze dan. De vrouw naast me vond het niet interessant. “Ja”, zei ze steeds. En dat was het. “Ja.” Oh ja, en de tijger was haar lievelingsdier. Zei ze ook nog. Net toen de man uitlegde dat het bij honden en katten niet kon, was daar ineens die bijzondere wending. “Moet jij nou niet eens een vriendinnetje?” De man keek haar aan. “Wil je niet dat er iemand voor je heeft gekookt, als je thuiskomt?” Nee, dat kon hij zelf ook wel. Zijn stem klonk zacht. Koken kon hij, maar wie luisterde naar zijn verhalen over geiten en tijgers? Ja, de vrouw naast me, maar die was straks weg. Die zou weer naar huis gaan, en koken voor haar man. Tijdens de andijvie zou ze haar echtgenoot vertellen over het gesprek in de trein. Samen zouden ze erom lachen. De vijftiger vond het genoeg. “Ik was laatst bij de Aldi”, lachte hij ineens. “Er was een rij met wel zeven mensen, dus riep een mevrouw ‘kan er niet even een kassa biííj!’” Mijn buurvrouw wachtte rustig op de ontknoping. “Nou, en toen kwam er dus nét iemand aan. Ik zei: ze hebben je gehoord! Een kop als een boei kreeg ze!” Het hoofdstuk ‘vriendinnetje’ was nu definitief afgesloten. En dat wist de vrouw ook. Kleiner leed dan maar, en ze begon over wormen die ze laatst aantrof in een wasemkap. ‘Grote Smurf en de wormen in de wasemkap.’ Het zou geen slechtlopende editie zijn. Het gesprek ging verder. Een schoorsteenbrand, een kapotte wasmachine. Ellende. De man was allang blij dat het niet meer over de liefde ging. Want hij kon alles vertellen over tijgers en het boek van de smurfen las heerlijk weg, maar een vriendinnetje had hij niet. En stiekem vond hij dat net iets erger dan die wormen in de wasemkap en de wasmachine bij elkaar.
Tamara


Colums in de HC
Naast Tamara schrijven diverse columnisten in de papieren HC: Sybrich van schoener Avontuur, de Tobbedenker, kapper Houtman en Ouwe Neel.

|Doorsturen

Buienradar



Agenda