Column DAT TREFT - Hoi, met mij
De kater was groot, de vrouw een kleinerende draak. Ze deed zelf niet mee aan haar campagne. Dat weet ik, want ze was strontchagrijnig. Ik hakkelde keurig mijn vragen en zij kraakte ze in vloeiend geformuleerde bewoording weer af. Nee, dat mocht ik niet zo concluderen en nee, dat zag ik helemaal verkeerd. Mijn tweede journalistieke telefoontje ging niet minder prut. Al na zin één werd ik gecorrigeerd. “Wacht even hoor”, sommeerde de winnaar van het Groot Dictee der Nederlandse Taal. “Zei je nu: ‘het dictee dié u gewonnen heeft’? Want dat moet natuurlijk zijn: ‘het dictee dát u gewonnen heeft.’” De man had gelijk en de ironie deed ondraaglijk veel pijn. Toch heb ik laatst tegen alle verwachtingen in voor het eerst succesvol getelefoneerd, en wel met de voorzitter van de Vereniging van Verlegen Mensen. Vooraf maakte mijn redactie laffe grapjes over interviews met een onder tafel gekropen muurbloempje, maar niemand van ons durfde te bellen. Omdat ik erg benieuwd was hoe de voorzitter van een dergelijke vereniging zou klinken, ging ik overstag. “Ik doe het wel even.” En warempel, ik deed het. Het gesprek verliep soepel en een week lang was ik verlost van mijn belfobie. Morgen moet ik weer aan de bak. Een hoogleraar verwacht mij telefonisch. De bedoeling is dat we gemoedelijk gaan keuvelen over het fenomeen ‘echtscheidingsfeestjes’. Daar weet ik namelijk niks vanaf en hij een heleboel. Stiekem ben ik bang dat ons gesprek uitmondt in een heftig conflict. Waarom weet ik niet precies. Een gevoelsdingetje. Als dat zo is geef ik het op en bel ik nooit meer. Niemand niet. Al speelde ik voor het miljoen in Weekend Miljonairs en was de telefoon mijn enige resterende hulplijn, ik zou het vertikken. Of wacht. We doen het anders. Ik doe mee, bel, en ik win. Daarna toets ik het nummer in van de winnaar van het Groot Dictee. Heeft u het gezien? Ik heb gisteren die spel gewonnen. Bam.
Tamara
Colums in de HC
Naast Tamara schrijven diverse columnisten in de papieren HC: Sybrich van schoener Avontuur, de Tobbedenker, kapper Houtman en Ouwe Neel.
Uw reactie