Zo’n stukje van Marten Blom: Lente

Als ik naar het gemeenteperkje tegenover mijn huis kijk, is het echt wel lente. De narcissen spuiten als emoji’s uit de grond. Emo-wat? Die lachende gele rondjes die mensen toevoegen aan hun tekst om aan te geven dat je nu mag lachen. Net als die narcissen dus. Die zeggen ook: NU mag je lachen, want het is voorjaar! Eerlijk gezegd moet ik mijn lachspieren nog een beetje opzoeken en trainen. Want de lucht buiten is nou ja, niet loodgrijs, meer de haarkleur van zo maar een vijftiger. Nu woon ik in een huis dat van binnen zó kersvers geschilderd is, dat je het nog kunt ruiken. En de eeuwig krakende vloer is vervangen door een nieuw schuimbetonnen exemplaar, inclusief vloerverwarming. Vlak voordat de schilder vertrok naar een nieuw schilderavontuur, blikte hij even opzij naar de peinzende klant (ik dus), die te midden van al die pracht en praal naar zijn stoffige slippers stond te kijken. ‘En wat ga je nu doen?’ vroeg hij vriendelijk, belangstellend. ‘Mwoa… ik kán niet zo veel doen op dit moment’, mompelde ik. De schilder, er nu waarschijnlijk van overtuigd dat ik permanent depressief ben, vertrok naar graziger weiden. Waarop ik, voor de zoveelste keer in de afgelopen maanden, een geheimzinnig blauw koffertje tevoorschijn haalde. Ik opende het en onthulde een plattegrond van de gehele benedenverdieping, een vochtmeter en een pen. Op de plattegrond stonden vijf meetpunten aangegeven. Bij die meetpunten stonden getallenlijsten gekrabbeld die ieder zo lang als de baard van sinterklaas waren.

Als je hier eens tussen de gordijnen de schemering in tuurt, kun je me misschien aantreffen met mijn vochtmeter in de ene hand, en mijn lijst in de andere. Ik zal in gebogen houding mompelend door de kamers scharrelen. ‘Het vochtgehalte, het vochtgehalte’, zal ik stamelen. ‘Als het gehalte daalt, zal de Vloerenman komen. Zo staat het geschreven. En dan zal hij een PVC-vloer leggen, over de ganse betonvloer. En dan, en álleen dan, zal het voorjaar zijn, ook al zijn de narcissen allang uit de grond gespoten en vallen de mussen door de hitte gebraden uit de lucht. Ons geduld zal beloond worden, voorwaar ik zeg u. En de narcissen zullen zeggen: NU mag je lachen!