Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Hallo lief dagboek!

Het is nu 5.50 uur in de ochtend en ik werd net uit mezelf wakker. Heb nog wel geprobeerd te slapen maar dat lukte niet. Enfin, vanavond maar op tijd naar bed. Allereerst moet ik vertellen dat, telkens als ik aan het gezicht van oom H. denk, ik weer moet lachen. Dat zal de eerstkomende jaren ook wel zo blijven waarschijnlijk. Dat komt omdat, toen ze hier laatst waren, oom H. aan me vroeg:

Maandag 15 januari

‘…wat zijn ze nou eigenlijk van plan met het huis van Piet Paulusma? Ik zie daar geen enkele activiteit.’

Ik keek geheimzinnig en zei: ‘Vertel het nog even niet verder, maar uit zéér betrouwbare bron weet ik dat daar peeskamertjes komen.’

Oom H. stikte bijna van ontzetting en wil nu een brief naar de gemeente schrijven. 

Hahahahahahaha.

Woensdag 17 januari

Het is volgende week (de 26e) al 6 jaar geleden dat ik mijn lieve moe voor het laatst sprak. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk, of gesprekken met haar voer in mijn hoofd. Sommige gesprekjes zijn trouwens ook wel eens wat irritant, zoals dat van net:

‘Wat heb je eigenlijk met kerstmis gegeten kind? Dat heb je nog niet verteld.’

‘Gevulde kip en een hele geroosterde bloemkool met tahinsaus.’

‘Krastes’, zei moe, en, ik weet het zeker dagboek, ze trok er een viezig gezicht bij.

Vrijdag 19 januari

Vriendin M. en man kwamen eten (had grote pan tomatensoep gemaakt), was gezellig. Hadden het over het wantrouwen richting overheid. ‘Het pluche heeft dat wantrouwen uitsluitend aan zichzelf te danken’, aldus man van M. ‘Kijk bijvoorbeeld naar wat ze gedaan hebben met de euro. Kijk naar wat ze nu doen met het pensioenfonds. Kijk naar het totale gebrek aan visie met betrekking tot elektriciteit. Mensen die een Tesla kopen hebben straks een groot probleem want die kunnen ze niet meer opladen. Een Jetten loopt rond met de gedachte om de wasmachine bij mensen vanaf afstand uit te zetten bij een vol stroomnet. Het wordt toch steeds krankzinniger allemaal? We zitten toch in een open inrichting?’ Hij keek de tafel rond en we knikten allemaal.

Zaterdag 20 januari

Werd vanochtend wakker met een grandioos idee: ik wil de mogelijkheid bekijken om, naast de Burger King die tegenover de school komt, een hal met speelautomaten annex casino neer te zetten. ‘Ik vind het een uitermate goed idee’, zei ik tevreden tegen man. ‘Dan kunnen de kinderen zich na school eerst volvreten bij Burger King en daarna linea recta door naar de speelhal. Nu we toch eenmaal die grens gepasseerd zijn door een snackbar bij een school te bouwen maakt het niks meer uit. Misschien daarnaast ook nog een bordeel? Nu Harlingen zichzelf toch al op de kaart zet kan dat er ook wel bij.’

Man vond dat van dat bordeel wat overdreven.

Zondag 21 januari

Broertje is vandaag jarig. Proost jongen. Waar je nu ook bent, ik hoop dat je het goed hebt daar.

Dinsdag 23 januari

Dronken kopje koffie bij de boot. Aan tafel verderop zat een groep van 4, 5 mannen die het over het nieuwe pensioenstelsel hadden. ‘We worden vreselijk genaaid met het nieuwe pensioenstelsel, let maar op. Ik maak het gelukkig niet meer mee, maar ik zeg: datgene dat opgebouwd is, wordt compleet uitgehold.’

‘Neem alleen al de overgang naar het nieuwe stelsel’, viel andere man hem bij. ‘Die kost miljarden, gaat allemaal op aan ‘specialisten en adviseurs’. Miljarden. Gevolg: geen garantie dat er een waardevast pensioen is. Dat is de afgelopen jaren sowieso al gebleken. Met dank aan de kabinetten Rutte natuurlijk.’

Tja.

Donderdag 25 januari

8.43 uur. Zit aan de havermout met blauwe besjes en walnoten en ben bezig met de krant.

9.17 uur. Wat een ellende. Hoe zou de wereld eruitzien zonder geloof? Zou er dan wél vrede zijn?

9.30 uur. Nee. We hadden wel iets anders gevonden om elkaar af te maken.

9.45 uur. Zou oom H. al bezig zijn met zijn brief aan de gemeente? In gedachten zag ik hem de brief per ongeluk ondertekenen met ‘Toekomstige klant’. Hahaha.