Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Hallo lief dagboek!
Wat is dat lang geleden! Is het te laat om iedereen nog een goed en mooi Nieuwjaar te wensen? Misschien wel, maar ik doe het toch. Laten we er met de moed der wanhoop maar weer wat van maken, jongens. We slaan ons er wel weer tandenknarsend doorheen. (Sprak ze opgewekt). Hoe dan ook, na deze vreugdevolle en optimistische aanhef is het tijd voor mijn dagboek, en ik begin bij:

Zondag 24 december
Heerlijk, dochter is voor kerst en oud & nieuw in het land, zo gezellig als ze er is! Aan tafel hadden we het over Bouterse (want ja, we wilden alvast in de kerstsfeer komen). Vertelde dochter dat de man een internationaal reisverbod heeft. 'Dat vindt hij niet erg, want hij leeft als een God in Frankrijk.'
Dochter keek verbijsterd op. 'Huh? In Frankrijk? Je zei net...'
God o God. En dat heeft een universitaire opleiding.

Maandag 25 december
23.50 uur. Ga naar bed. Had gevulde kip gemaakt in plaats van gevulde kalkoen, was superlekker. Verder was het een rustig dagje. Wat een verschil met vroeger, toen we met ouders en broer aan de kerstdis zaten en discussieerden en filosofeerden over politiek en het ontstaan van het heelal.
01.34 uur. Kan niet slapen. Dacht aan moe en broer en Caesar (oom) en aan paps, die een dagje ouder wordt, en aan tante Miep met wie ik altijd zo kon lachen, en alle mensen die ondertussen vertrokken zijn. En aan Murphy's Law. Waarom ik daaraan dacht weet ik niet. Wie was Murphy eigenlijk? Ga even kijken.

Maandag 1 januari
Gelukkig Nieuwjaar! Oom H. en buuf Annie kwamen een Nieuwjaarsborrel halen en het was supergezellig. Hadden het over van alles en nog wat natuurlijk, maar ook over relaties: 'Ik weet ondertussen voldoende van vrouwen om te beseffen dat het er in een relatie vooral om gaat dat je moet proberen te begrijpen wat je partner niét zegt', legde hij uit. Buuf Annie en ik knikten, man zuchtte en wierp me een steelse blik toe.

Vrijdag 5 januari
Met dochter naar het kerstcircus in Carré, was prachtig. Ben altijd dol op circussen – feitelijk op alles wat magisch is – en dochter ook, dus we hebben bijna 3 uur lang genoten. Zou ik, met veel oefenen, ook nog zo soepel kunnen worden? Als ik nu begin dan…Hm.

Zaterdag 6 januari
Allemaal Surinaamse groente gekocht. Wanneer komt er nou eens een goede toko in Harlingen?

Zondag 7 januari
Nog steeds in Amsterdam met dochter. Waren vandaag in een winkeltje en ving tussen twee jonge vrouwen die achter de toonbank stonden het volgende gesprek op:
'Weet hij wie zijn biologische ouders zijn?'
'Nee. Hij is gedropt bij een ziekenhuis.'
'Oooo, wat interessant.'
Ongelooflijk.

Maandag 8 januari
Wat is dat trouwens een ontzettend leuk initiatief van Marion en Kees om een Filmhuis in Harlingen neer te zetten. Echt geweldig.

Dinsdag 9 januari
Was met vriendin M. naar Leeuwarden. Ze is pissig op haar zus omdat die het kerstdiner volgens haar verpest heeft. 'Ik vind het erg vervelend als mensen aan mijn tafel zitten met een sarcastisch glimlachje en een quasi-superieure, neerbuigende houding,' zei M. 'We hadden een andere mening tijdens een discussie en dan doet ze zo. En dat in míjn huis en aan míjn tafel. Geen wonder dat haar man van haar kotst.'
'Nou nou nou,' suste ik M. maar ze bleef pissig. Man van M. was trouwens weer straalbezopen tijdens het diner en heeft per ongeluk een schaal snijboontjes over haar moeder heen gegooid, waardoor M. sowieso al geen al te blije herinneringen overhoudt aan dit kerstdiner.

Woensdag 10 januari
'Heb je dan geen sprankje hoop?' vroeg vriendin E. aan me toen ik laatst ook opgewekt tegen haar zei: 'We slaan ons wel weer manmoedig door dit nieuwe jaar heen.'
Hier moest ik even over nadenken. Hoop op een betere wereld? Nah. Zolang er mensen zijn, zullen ze er alles aan doen elkaar af te maken. Ik hoop echter wel op een goede toko in Harlingen. In sommige gevallen mag een mens namelijk heus nog wel hoop houden.
Een beetje.