Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Halloo lief dagboek! Het is prachtig, schitterend weer en ik ben als een kind zo blij met deze paar mooie dagen. Wie had dat nog verwacht in Nederland? Het heeft voor mijn gevoel vanaf maart onafgebroken geregend, en de afgelopen maanden deed ik niets anders dan knarsetandend naar buiten kijken, waarbij ik me ondertussen afvroeg of dit nu de zondvloed was waarover in de Bijbel gesproken werd. Ik begon me langzamerhand als een Neanderthaler in een grot te voelen, maar nu heb ik het gevoel dat ik na een lange, donkere periode eindelijk naar buiten mag kruipen.

Vrijdag 25 augustus

14.13 uur. Ik las in de Volkskrant een interessant interview met als kop: “Het zorgsysteem is moreel failliet.” Tja, dat lijkt me al lang duidelijk. Het interview werd gehouden met oud-hoogleraar Jim Reekers, die een boek heeft geschreven: De Medische Omerta. Hij schrijft onder andere: “Geld is de meest perverse prikkel in de gezondheidszorg, en dat leidt tot misschien wel dertig procent onnodige medische ingrepen per jaar. Dit is algemeen bekend.”

Ga het boek kopen, hoewel dat misschien niet goed is voor mijn bloeddruk.

Zaterdag 26 augustus

Oom H. had het interview ook gelezen, maar hij is het niet eens met de kop. ‘Het is niet alleen het zorgsysteem dat moreel failliet is, dit hele land is moreel failliet!’ brieste hij.

‘Los jij het op?’ vroeg ik.

‘Nee’, zuchtte hij. ‘Het is niet meer op te lossen. Nederland is tot op het bot verziekt.’

Buuf Annie was weer mee, eindelijk!

23.40 uur. Het is moeilijk om snel achter elkaar ‘Blauwe jurk blote benen’ te zeggen.

00.20 uur. Ik ga naar bed. Zou er een pil zijn om Nederland beter te kunnen maken?

Zondag 27 augustus

Weet niet wat ik had, maar ik werd ongelooflijk chagrijnig wakker. Was onaardig tegen man en nu voel ik me voor de rest van mijn leven schuldig en dat wil ik helemaal niet, want dat betekent dat ik voortaan lief en aardig moet doen en dat gaat me never nooit lukken.

Dinsdag 29 augustus

Had afspraak in stad met klant, heb daarna met Hein van de fotozaak op het bankje voor de deur zitten babbelen. Was gezellig.

Op weg naar de auto die op de Schritsen stond liep ik achter twee vrouwen: ‘Gaan ze scheiden? Och, dat had ik niet verwacht. Wat was er aan de hand?’

‘Het huwelijk’, zei de andere vrouw droog.

Woensdag 30 augustus

Visserijdagen! Man en ik gingen de stad in maar ik dacht dat ik me een week vergiste, zo stil was het. Lag het aan mij of was het rustiger dan normaal? Wat ik trouwens leuk van Harlingen vind: veel mensen groeten elkaar. Ja, ook als ze elkaar niet kennen 

Liedje van de Week is van Christian Yeye: Tikitak Tikitak. Superleuk liedje, niemand kan hierbij stil blijven zitten.

Dinsdag 5 september

Liep net langs tv en oog viel op fragment van Opsporing Verzocht: een man trok met het grootste gemak mobieltje uit jaszak van vrouw. Begrijp eigenlijk niet zo goed waarom het programma als Opsporing Verzocht bestaat. Wat voor zin heeft het? Binnen 12 uur staan ze toch weer buiten met een liefkozend schouderklopje en een vermanend: ‘Niet meer doen jongen!’

Saoto gemaakt (Indonesische kippensoep).

Woensdag 6 september

Wat heeft vriendin M. toch? Ze is de laatste tijd regelmatig verdrietig en ontdaan, ik herken haar soms niet. ‘Hormonen en tegenwoordig ook nog eens problemen met de stoelgang’, fluisterde man van M. toen M. even naar boven sloop, waarschijnlijk om nog meer hormonen en stoelgangproblemen te verzamelen. Het is verbijsterend hoeveel mensen daar last van schijnen te hebben dagboek. Het is eigenlijk ook een beetje vreemd. Wij, mensen, reageren vrij primitief en primair, maar het meest primaire is voor veel mensen een groot probleem. Ademhalen trouwens dito met een ster, we hyperventileren wat af. Zouden onze voorouders dat ook gehad hebben? Ik denk het niet. Misschien was het niet eens zo gek in die grotten.