Tichelaar liep echter vijf weken geleden een hielblessure op, waardoor de hardloop trainingen moesten worden ingekort. Dat betekende dat er ook in Elst niet voluit kon worden gelopen. Tichelaar: “Erg vervelende blessure, waarbij ik voorzichtig moest rennen om mijn voet goed neer te zetten. Daardoor had ik het gevoel dat ik liep als een slak”. De start in Elst gaat door middel van een Le Mans start met kajakken. Sprinten naar het strand, kajak pakken en op het water een ronde om de boeien maken. Terug naar het strand, kajak op de kant, zwemvest uit en het veld in. 

Tichelaar zat in de vijfde startgroep vlak achter de top bij de dames en was goed weg. Het looptempo viel op zich wel mee, want hij handhaafde zich prima. Op het trainingsterrein van de plaatselijke survivalvereniging moesten een paar stevige combinatie hindernissen worden genomen en daar sloeg hij zijn slag en haalde aardig wat deelnemers in en ook het staartje van de damesgroep. “Het klimmen ging als een speer. Ik maakte geen domme fouten en treuzelde ook niet. Maar het rennen bleef onder de maat”. De run verliep eigenlijk verder vlekkeloos. Raak met boogschieten en het doorhakken van de, over een flinke afstand, meegezeulde, boomstam was ook geen probleem. De eindhindernis was vrij simpel en zo finishte hij in 1:21:41 (9 km met 35 hindernissen). Goed voor een 45e positie overall (van de 110) en een knappe tweede plaats bij de heren 50+. Tichelaar: “Dat was wel verassend eigenlijk. Ik rekende helemaal nergens op met dit looptempo, maar achteraf viel het reuze mee. Het scheelde ook dat een paar sterke 50+ lopers niet aan de start verscheen”. Met dit resultaat zet de stijgende lijn in het klassement zich voort. 

Havelte op 11 mei is de volgende Ksr. Op 26 april een tussendoortje met de Wrotrun in Kollumerzwaag. 

Teatse links op de foto.            (Foto: Kathy Oudenaller)