Vorige week vertelde ik het een en ander over Bas Bloem, in het kader van mensen die wat betekenen in de strijd tegen Parkinson. Nu is Bas Bloem een neuroloog, maar wat kan een acteur als Fox nu betekenen op dit gebied? Wel, heel veel dus. De acteur Michael J. Fox, die van redelijk bekend (in de sitcom ‘Family Ties’) naar wereldwijde faam ging door de films van ‘Back to the Future’, werd zelf door Parkinson geveld in 1990, hoewel hij dat tot 1998 geheim hield. In het jaar 2000 richtte hij de Michael J. Fox Foundation op, om geld in te zamelen voor onderzoek naar Parkinson. Ik begrijp uit een stukje op internet dat zijn inspanningen meer geld voor Parkinson opleveren, dan de Amerikaanse overheid bij elkaar kan krijgen. Als er na die zin ook nog staat: waarschijnlijk het grootste budget van de wereld, kan ik het niet helpen dat ik er een beetje een Trump-achtig gevoel bij krijg: ‘We’ve got the biggest and the best…’, maar Trump heeft hier gelukkig niets mee te maken.

Wat wél blijft, is de Amerikaanse benadering, die aan alle kanten van de website van de foundation afspat: We won’t stop until a cure is found. We’re on it. En: Take action. Verder staat er heel veel. Toch vind ik het moeilijk om één soort aanpak te onderscheiden in deze zee van informatie. Ik weet dat deze organisatie een paar jaar terug heel erg met stamcellen in de weer was, maar ik kom daar nu niks van tegen. En over Deep Brain Stimulation (DBS) kom ik ook niets tegen, terwijl dat bij ons het neusje van de zalm is. Ik heb geen reden om aan de goede bedoelingen van deze stichting te twijfelen, maar ik krijg ook geen duidelijk beeld van de intenties. Misschien is het gewoon zoals ze het zelf zeggen: dat ze op een zo breed mogelijk vlak willen opereren, teneinde de oplossing voor het probleem te vinden. En ik vind het ook niet eenvoudig om door het vakjargon (ook nog in het Engels) heen te komen. Later nog maar een keer proberen.