Team van de Week

Kijkende naar de stand zou je anders vermoeden maar niets is minder waar. De meiden vergaten hun kleine blessures en pijntjes, toonden moed, inzet en doorzettingsvermogen. Chapeau voor allen.

De tegenstander van vandaag was gewoon sterker en speelt al langer op dit niveau. Het A-elftal van de vrouwen vv Harlingen is jong en voor velen het eerste optreden als senior. Dit is wennen, verbijten en doorgaan: dat was de spirit in deze wedstrijd. Het is niet moeilijk om namen te noemen van de gehele wedstrijd waarin enkele wissels plaatsvonden. Weer werd een ruim aantal toeschouwers welkom geheten op het Balkland. Voor één toeschouwer, vader van …, werd alles te veel: hij verliet eerder de tribune en één toeschouwer genoot meer van het feit dat hij net opa was geworden dan van het spel van de meiden. Het kan verkeren is de bekende en gelauwerde uitspraak.

Toch nog drie momenten voor het journaal van de wedstrijd kwamen er twee doelpunten. Allebei de goals kwamen door een afstandsschot tot stand, de laatste van wel een meter of dertig: beauty’s. Een eigen doelpunt was er deze keer ook en zelfs de uitstekend keepende doelvrouwe had daar ook geen antwoord op. En die totaal tien (10) tegendoelpunten is daar dan nog iets over te schrijven? Ach het begint altijd ergens met een balverlies en om nu weer alle namen te noemen gaat te ver, onze grensrechter Age had er vrede mee daar het scorebord uiteindelijk een positieve stand (?) weergaf. Op naar de volgende wedstrijd. De wedstrijdbal werd gesponsord door R. de Jong schilderspecialist. Het A-team vrouwen vv Harlingen liep rustig uit na het laatste fluitsignaal en was al bezig met de volgende wedstrijd waar de selectie weer wat groter zal zijn naar wij hopen. Uit tegen Stiens VR1

De Rondkijker