Robur E1 naar Jever

De delegatie van Robur zou eerst groter zijn, maar helaas, door verschillende oorzaken ging alleen Robur E1. Om 8 uur uur vertrokken ze met zeven spelers en maar liefst zes begeleiders naar Jever. Het leek slecht weer te worden maar hoe dichter bij de grens hoe beter het weer.
Rond een uur of 11 kwamen ze aan op het sportterrein van Fußball-Sport-Verein (FSV) Jever en werden ze welkom geheten door de toernooi-organistie van Jever. Robur stond met een grote legertent op het sportveld, dus deze eerst maar even opzetten. Gelukkig waren er bij de begeleiding genoeg mensen die ooit in dienst hadden gezeten en binnen een kwartier stond de tent en kon deze worden ingericht.

De korte broek kon aan en de spelers konden in tenue. Om twee uur moest Robur zijn eerste wedstrijd spelen en wel tegen het eerste team van Jever. De spelers waren allemaal wat zenuwachtig voor deze wedstrijd, want ja, ze spreken toch een andere taal en de regels waren wat anders. Want in Duitsland spelen ze ook op een kleinveld met buitenspel. En dat was natuurlijk even wennen. Ook een achterbal mocht niet door de keeper uit de handen worden genomen maar moest net als op een grootveld vanaf de grond worden uitgetrapt. De eerste wedstrijd was dus even wennen en dat werd ook zichtbaar in het resultaat; er werd met 5-0 verloren. Er werd wel met corners gewonnen, maar ja, dat telt niet.

Hierna werd er nog gespeeld tegen RVV Bochum, VFB Uplengen, TuS Büppel en SV Friederichsfehn. En iedere wedstrijd werd het spel van Robur steeds beter. Het moet gezegd dat de Duitse teams fysiek en speltechnisch verder waren dan Robur. Maar in de laatste twee wedstrijden liet Robur zich de kaas niet meer van het brood eten en ging er fel in. Helaas werd het weer tussen vier en vijf uur wel wat slechter en waren er fikse regenbuien. Maar na de laatste wedstrijd om half zeven bij de prijsuitreiking was het droog en heerlijk weer. Helaas werd Robur laatste van de poule maar dat mocht de pret niet drukken, want alle spelers kregen een trofee en trots werd deze aan iedereen getoond.

De conclusie was dat ze in Duitsland toch wel wat verder zijn voetbaltechnisch gezien, maar het spelplezier is er bij Robur niet minder om. Na de prijsuitreiking was het droog en kon de Robur-delegatie gaan barbecueën en iedereen genoot hier zichtbaar van. Maar omdat de dag nog niet vermoeiend genoeg was werd er nog tot 10 uur gekaatst. Door de Duitsers werd hier wat vreemd tegen aangekeken wat het voor de jeugd van Robur nog een stuk leuker maakte. Om 10 uur werd er nog even een wandeling gemaakt door Jever en door het bos, met de bedoeling dat de jeugd dan lekker moe was en als een blok in slaap zou vallen. Maar toen iedereen in de slaapzak lag was de energie bij de jongens en meisjes nog niet op en werd er nog veel gelachen.
Om een uur of één was de energie bij de jeugd en trouwens ook bij de begeleiding wel op en viel iedereen als een blok in slaap. De volgende morgen werd er lekker ontbeten in de kantine, wat keurig geregeld was door de vrijwilligers van Jever. Op de planning stond nog een bezoek aan het zwembad, maar helaas ging dit niet door vanwege de weersomstandigheden. Iets eerder dan gepland ging Robur richting Harlingen en er werd nog even bij een McDonald’s gestopt voor de inwendige mens. Hierna dan echt naar Harlingen en om drie uur kwam het voetbalgezelschap vermoeid maar zeer voldaan aan bij de sportvelden van Robur. Voor speler(ster)s Julia, Nicky, Hessel, Jens, Dani, Robin en Martijn maar ook voor de begeleiders Anne, Peter, Erik, Wout-Jan, Ynze en Johny was dit een weekend om nooit te vergeten.