Harlinger schilder Jelle Zijlstra: ?Het is prachtig werk?

Jelle 53 jaar geleden geboren in het toenmalig Rooms Katholiek ziekenhuis, bij de ‘nontsjes’ in Harlingen. Hij groeide tot zijn twaalfde jaar op in Achlum en later op een boerderij tussen Achlum en Hitzum. Als kind was Jelle al creatief. Volgens verhalen van zijn moeder vermaalde hij op zijn vierde jaar al gele en rode bakstenen tot poeder, zodat hij kon schilderen op karton. Hij ging naar de lagere school in Achlum, waar zijn eigenzinnige tekenwerk ook al opviel.

Op 12-jarige leeftijd volgde de ambachtsschool in Harlingen. In de brugklas kwam hij in aanraking met docent De Mik, leraar handvaardigheid en tekenen. “Die gaf mij aparte opdrachten en duwde mij in een bepaalde richting”, zegt Jelle. “Ik begreep niet waarom ik dat moest doen, maar het was iets aparts en dat boeide mij.” Zeven jaar terug bracht Jelle een bezoek aan het Van Abbemuseum te Eindhoven. “Een tijdelijke tentoonstelling over Constructivisme, ook verwant met de Stijl. Ik herkende mijn werkjes van vroeger erin.”

Tekenen en kleuren was van kinds af al een passie van hem. Het was wel duidelijk dat Jelle niet voorbestemd was voor de boerderij. Nog maar net 15 jaar wilde hij naar de Middelbare Schilderschool CNS in Zwolle. “Ik was dan wel één van de jongste leerlingen en De Mik twijfelde of dit wel een verstandige keuze was. Maar mijn ouders zeiden: “Laat die jongen maar gaan, hij heeft dit nu eenmaal in zijn hoofd.”

“Ik belandde op een internaat en koos voor de Praktische Esthetische richting. Behalve de algemene vakken werd er les gegeven in schilderen, tekenen, ontwerpen, kunstgeschiedenis en kleurenleer.” Hij liep stage bij verschillende schildersbedrijven zoals bij de Haan te Achlum en Roosma te Franeker.

De vier jaar op school verliep niet altijd gladjes, een paar verkeersongelukken ontwrichtten zijn leven en ook verving hij in het examenjaar zijn vaders werk voor een aantal weken. In het laatste schooljaar was een docent zo aardig om op een aantal vrijdagmiddagen les te besteden aan houtimitatie, het was hiermede zijn eerste kennismaking op dit vakge-bied dat hem nooit meer heeft losgelaten. Ondanks alle tegenslagen wist hij in 1977 toch te slagen. Tijdens de diploma-uitreiking kreeg hij dan ook de ‘Pechprijs’.

Lees meer in de Harlinger Courant van vandaag.