Harlinger Humor: De scootmobielrace (deel 7)

“Wat betekent dat je”, vraagt Age Tichelaar die veilig achter ’t hek staat. “Hij wil dat ze sitten gaan”, seit Lieuwe Veltman van de lampezaak. De honden gromme nou hevig en staan klaar om de man te bespringen. “Go down”, roept die nou heel hard en plotseling gaan de honden leggen. As twee skoothondjes beginne su te kwispelen. ’t Publiek spreekt sien waardering uut deur heel hard te klappen. Jan Kwatsje was intussen met ’n draadloze microfoon an kommen setten. Andries Schreur bient sien twee honden an ’n touw. “Magst oek wel ’s ’n fatsoenlijke riem kope”, laat Bram Visser wete. Jan Kwatsje drukt de microfoon onder de neus van de man. “U bent live in de uitzending”, seit Jan op sien beste Nederlands. “Is ’t Radio één of twee”, reageert de man lachend. Hij het bliekbaar wel gevoel voor humor. “Wie bent u en wat doet u in Harlingen. Zeker weer sun toerist die naar de eilanden gaat en sien auto hier even parkeert het.” Dat was wel heel erg voorbarig bliekt later. De man glimlacht. “Ik ben Peter Glasbeek uit Leiderdorp.” De naam seit Jan niks. “Peter Glasbeek? Nooit van gehoord”, is de reactie van Jan. “Ik ben de nieuwe wethouder, althans als de raad mij woensdagavond wil hebben”, en hij overhandigt Jan ’n visitekaartsje. Inderdaad staat sien naam erop.

“Meesen”, roept Jan luud en duudelijk met ’t skaamrood op sien kaken. “Hier staat onze nieuwe wethouder.” ’n Gejuich klinkt op en sommigen beginne te applaudisseren. Dat is nog ‘s ’n binnenkommer as wethouder. Die kan bij de Harlingers écht niet meer stuk. “Ik hoop wel dat die wat langer blieft dan de vorige”, merkt Henk Spoelstra op. Wethouder Glasbeek nimt de loftuitingen dankbaar in ontvangst. Intussen was sien collega wethouder Maria le Roy oek arriveerd. De begroeting is allerhartelijkst. “Dag Peter, ik had je kennismaking met het Harlinger publiek wel even anders voorgesteld.” “Ach ja Maria, nood breekt wet. Nu weten ze ook wie de nieuwe wethouder van Harlingen is. Zullen we ergens een kopje koffie gaan drinken.” Maria le Roy siet om hur heen. Alle scootmobielers staan te wachten. “We salle weer ’n herstart doen mutte”, laat Jan Kwatsje wete. “Miskien wil Glasbeek de start wel verrichte.” Die maakt daar gien probleem van. De eerste drie krije één minuut voorsprong, zij lagen tenslotte op kop. Age mut vijftien seconden wachten voor dat hij weg mag. Opnieuw staat Peter Glasbeek midden op straat. Hij had even ’n rood sjaaltsje van Le Roy kregen. “Wel een beetje mijn kleur”, laat de PvdA wethouder met ’n glimlach wete. Hij heft sien arm omhoog met in sien vingers ’t sjaaltsje omklemt. “Ik tel af, drie, twee, één... start en weg waren Klaas Wierda, Rikus Schoot, Germ Wierda en even later Age Zijlstra.

’n Minuut later volgt de rest. Maria le Roy verontschuldigt haar bij Jan Kwatsje. “In het belang van onze mooie stad Harlingen moet je me even excuseren Jan”, en samen verdwiene beide wethouders. Intussen gaat de race verder, nog drie rondsjes. Age Zijlstra had in ’n uuterste krachtinspanning de drie koplopers bereikt. Wat niemand verwachtte gebeurde dan toch. Age nam de koppositie in. Sien vrouw Tettie die langs de kant staat, wud hast gek van vreugde. In hur gedachten is su al een plekje an ’t uutzoeken waar de overwinningsbeker staan mut. Reitze Elzinga die naast hur staat begint te lachen. “Meiske, su ver is ’t nog lang niet, d’r kan nog van alles gebeure.” Dat de oud-Zeerobbenvoetballer ’n vooruutziende blik had, bleek wel. Age die met sien botsauto van Bram Visser maar over kleine wieltsjes beschikt, komt vlak voor de winkel van Hein van den Oever vast te sitten in ’n kuule. De wieltsjes hewwe gien grip meer. Wanhopig zwaait Age met sien armen. Hein die vlak bij staat met sien vlag, probeert de vlaggenstok onder ’t wagentsje te krijen. Met heel veul moeite schuuft ’t kermisding wat naar voren. “Hoe zwaar weegst stou eigenlijk je”, vraagt Hein, die ’t zwit op sien kop het. “Ik bin niet su zwaar”, laat Age wete. “Nou an dien dikke bêlig te sien sist niet ver van de honderd kilo af”, seit Hein zonder blikken of blozen. Net dat Age furieus sal reagere, skiet ’t botsautootje vooruut en weg is Age weer. De andere drie hewwe al ’n knappe voorsprong en Age siet sien kansen met de seconde slinken.

Op de hoogte van de Sint Odolphisteeg krijt Age ’n briljante ingeving. Hij gooit sien stuur om en verdwient in de steeg. Kort seit, hij snijdt meer as de helft van ’t parcours af. Dat skeelt ’n slok op ’n burrel. Nog even en ik leg weer op kop, docht Age. Binnen no time is hij dan oek uut de Sint Odolphisteeg en wil ’t parcours van de Voorstraat op. Maar de toegang wud verspert deur ’n houten rood-wit hek dat gemeenteambtenaar Jan van Velzen even voor de start plaatst het. “Eén twee drie in Godsnaam”, mompelt Age en slaat ’n kruus. Met ’n enorme knal vliegt hij teugen ’t hek an. De houtspaanders vliege in ’t rond en ’t geluud van brekend hout is hoorbaar. “Wat gebeurt daar”, vraagt Wiebe van Dijk an Jan Kwatsje. Age vliegt de Voorstraat op, maar het su veul snelhied dat hij de macht over ’t stuur verliest en an de overkant bij de kiost van Cor Snor de stoepen opvliegt. ’t Gevolg is dat alle twaalf emmers met bloemen van Cor die op ’t trottoir staan omver reden wudden. Age had zelfs enkele herfst-asters in sien haar sitten. Knalt over de stoep van Magazijn De Zon waar ’n rek met BH’s en spannende lingerie met 30 procent korting voor de gevel staat. Age komt midden tussen al de slipjes en BH’s tot stilstand. Jan Kwatsje die ‘m navlogen was, siet ’t tafereel met verbijstering an. “Lieve Heer”, roept Jan deur de microfoon. “Laat ’t pliesies regene.” Age sien hoofd sit in ’n nogal groot uut gevallen BH. Met grof geweld skeurt hij ’t van sien hoofd voordat anderen ‘t sien. “Dit hef ik weer”, seit die teugen Jan, die al bezig was met ’t krassen van sien naam van de deelnemerslijst. “’t Is over en sluiten Age”, rapporteert wedstriedleider Jan.“ Teleurgesteld stapt Age uut en valt in de armen van sien Tettie, die ‘m dan oek liefdevol opvangt. “Kom maar met skat, dou bist mien kampioen.” Age krijt de tranen in sien ogen. Dat had Tettie in jaren niet teugen ‘m seit.
Wordt vervolgd
Yuppie 2011