Column DAT TREFT - Plat

Ja hoor, daar was ze heel eerlijk in. “Zal ik wel, zal ik niet, zal ik wel, nou, dan maar dood.” En dan sprong Patty gewoon. Dat hele proces zou zich opnieuw gaan voltrekken, maar nu in een badpak met pailletjes. Heus publiek erbij zelfs, vanavond. Haar echtgenoot was er ook. Close-up. Hoooi. Zwaai. Spandoek voor zijn neus met ‘Patty zet hem op’ erop. Helemaal leuk. Hats, daar ging ze. Patty Paillet. Eénkommazevenmiljoen kijkers zagen het gebeuren. Na een volwaardige semi-salto landde ze met haar bakkes plat op het water. “Zóóó!” De jury was lyrisch. “Ik heb een heel andere Patty gezien”, complimenteerde de rondbuikige Lassie-reclame-meneer. Wat de man in een schoonspring-jury deed bleef gissen, maar hij gaf een acht. Een vrouw met meer ervaring binnen de sport was niet minder gul. “No guts, no glory.” Nog een acht. Toe maar weer. Maar, waarschuwde presentator Geer, het lot van Pat lag niet alleen in de handen van de juryleden. Er kon ook gestemd worden. Of nou ja, kunnen. Het moest, eigenlijk. Er was namelijk geld nodig. Want, jongens, we kampen met grote armoede. Klinkt gek hé? Zeker voor een land met de hoogste lonen ter wereld. En toch is het zo. We spoelen even terug. Zzzzp. Kijk nu eens goed. Zie je ’t? Nee, hoger. Nog hoger. Ja, stop maar. Daar. Armoede. Patty Brard in een zwart glitterbadpak op een duikplank.

Tamara