Column DAT TREFT - Batsen

Of er vanavond ook iets bijzonders te doen was in de stad. Ze bleven het hele weekend lang. Nee. Was er niet. Ik kon er niets anders van maken. “Oh”, mompelde de dertiger. “Nou, dan maar seksen.” Tja. Er zat niets anders op. Zijn vriendin vond het prima. Gelukkig surfte ze tegenwoordig met een heuptrapeze, want van zo’n zitgevalletje hield ze geen poes meer over. Ja, zo was het toch zeker? Haar lief brabbelde iets over een maat in Zuid-Afrika. Het werkwoord ‘batsen’ keerde steeds terug. Drie keer, telde ik. In één minuut. De rest ging verloren in de wind. Binnenkort zouden ze op wereldreis gaan. Hawaï tot en met Australië. Vier maanden lang. Zoiets. Had zij allemaal geregeld. Hij liet de organisatie met liefde aan haar over. “Meneer vraagt in het vliegtuig pas waar we heen gaan.” Maar wat gaf het. Vier maanden lang geen gehannes met natte surfpakken, vier maanden lang geen zeehondenpoep in het haar. Fantastisch. En die warmte hè? Heerlijk. Surfen in bikini. Een bevrijding. Hoewel het ook wel een riskante onderneming was. “Ik bedoel, één trucje en je kunt je topje tien meter verder weer ophalen.” Par-don. Zei ze daar nou... topje? Dat kon echt niet. Dat deed ze maar in de slaapkamer. Vanavond. Tijdens het batsen.

Tamara