Column DAT TREFT - Bandiet

Het is dat ik me niet verveel, anders zou ik het erom doen. “Klopt. Al een week, maar ik pomp hem iedere dag gewoon weer op”, legde ik uit. Zo ben ik. “Ik ben lui.” Want zo ben ik ook. Waar mijn ouders dit erg betreuren, kon de vrouw met de rollator en de aangelijnde hond erom lachen. Ik vond haar lief. Misschien konden we vriendinnen worden. Als ze mijn nieuwe boezemvriendin werd, wilde ze vast mijn band plakken. Dat doen vriendinnen voor elkaar. Voor elkander. We moeten onze spreektaal nog eventjes op elkaar afstemmen. Dat heeft tijd nodig. We keuvelden en koetjesenkalfioneerden een eind weg, zo tijdens onze eerste wandeling als vriendinnen. Gut, alles werd steeds maar duurder en als je boodschappen deed kwam je met meer thuis dan er op je lijstje stond. Zo. Ging. Dat. Nu. Altijd. We oreerden gemoedelijk over ossengalzeep en Cillit Bang. Laatstgenoemde was niet de bedoeling geweest, maar ja, het lag nu toch maar mooi in het mandje. Naast een banketstaaf, zag ik. Die konden we fijn samen delen straks bij de koffie, wij tweetjes. Of thee. Net wat ze voor me zou zetten. “Als je je band laat plakken ben je zo een paar tientjes kwijt”, vertelde mijn verse vriendin. Maar dan moest ik helemaal naar de fietsmaker lopen, zeverde ik. “Dan koop ik liever een nieuwe fiets.” Daarvoor moest ik ook naar de fietsmaker. “Oh ja.” Dat gemiep over centen was natuurlijk haar manier om “Ik doe het wel voor je” te zeggen. De schat. Had ze niet hoeven doen. En dat deed ze ook niet. Bij het zebrapad gingen we beiden een andere kant op. “Succes hoor!” Bedankt. Maar goed, ik plakte mijn band binnen een kleine tien minuten, dus ik vergeef het haar.

Tamara 

Naschrift van de moeder van de auteur: Nadat Tamara in haar twee uur durende poging een band te plakken met haar wollen vest vast kwam te zitten aan de fietspomp, het ven-tiel omgekeerd aan de pomp bevestigde en de binnenband dusdanig goed oppompte dat deze amoebistische vormen begon aan te nemen, heb ik het van haar overgenomen.

Colums in de HC
Naast Tamara schrijven diverse columnisten in de papieren HC: Sybrich van schoener Avontuur, de Tobbedenker, kapper Houtman en Ouwe Neel.