Voetbal

Walking Football Belevenissen

’t Was woensdag weer raak op de wekelijkse training. Nou ja, zeg maar vrije training. Onze échte trainer Marcel Frankena geniet nog steeds vakantie en fietst ’m samen met sien liefje Rommie ’t skompes in de Franse Alpen. Ik bin bang dat die straks dodelijk vermoeid terugkeert. Tja, dat jonge ding het sien gerieven natuurlijk oek nodig.

Door Ubbo Posthuma

Maar dit terzijde. We begonnen om 9.30 uur met ’n bakje koffie. Kas van der Heide vierde donderdag sien verjaardag en had alvast gevulde koeken metnomen. Ze waren wel in de aanbieding, dat had Kas goed bekeken. Nico Beuker keek even naar de datum. “Verrek”, zei Nico. “Tot augustus 2018 kan je ze beware.” Kas trok bleek weg en rukte de zak met koeken uut sien hand om te controleren of dit klopte. Natuurlijk niet, niks mis met de datum. Algehele hilariteit natuurlijk.

 

Wiep van der Meulen had ’n appje stuurt dat die met sien kleinseun naar ’t MCL in Leeuwarden moest en waarschijnlijk niet aanwezig was. Maar teugen tienen stapte hij met sien kleinseun vrolijk de kantine binnen. Wat was d’r an de hand ouwe seun, was natuurlijk de vraag. De jongen die op Terschelling woont had met stoeien sien pink blesseert en die was mogelijk broken. Toch maar even naar ’t ziekenhuus. Met de Tiger naar Harlingen, waar opa ’m al op stond te wachten en pijlsnel naar Leeuwarden. Uut onderzoek bleek dat d’r niks an de hand was, in ieder geval niks broken. Ze waren vlot an de beurt en dat is oek wel ’s anders. Omdat die met de snelboot weer terug ging, en die pas ’s middags weer naar die zandplaat ging, had Wiep de jongen metnomen.

“Kanst wel even met voetballe”, liet Gerard Kokkel wete. Op Terschelling voetbalt hij oek bij ’n club. Maar hij reageerde wat terughoudend. “Het gaat mij eigenlijk wat te langzaam.” Uiteindelijk deed-ie toch met.

 

In totaal waren we met vijftien man om na de warming-up even een potje te voetballen. Je kanne toch merke dat we steeds beter combineren. Mooie en vlotte aanvallen waarbij Guus van Hurck deze morgen met veel doelpunten uut sien slof skoot. Hij aast vast en zeker op de cup met de grote oren, die sinds vorig jaar bij Age Tichelaar op de vensterbank staat.

Age is al ’n aantal weken niet weest. Druk met scheidsrechteren bij ’t kaatsen. Maar hij mut d’r wel om dinke dat Guus al bijna boven an staat wat betreft topscoorder.

 

Plotseling ’n pijnlijke kreet van Gerard Kokkel. Ging Wiep bij Gerard op sien pôten staan. En dan staat d’r oek wat. Krimpend van de piene stortte Gerard ter aarde. Nou kan die oek aardig toneel speule, wat dat betreft suu toneelvereniging Contact ’n hele goeie an die Kokkel hewwe. Maar dit keer was ’t wel echt. ’t Enige wat je dan segge kanne is “sorry seun”. En dat deed Wiep dan oek vol overgave. Om elf uur besloten we ’t spel. Op advies van Romke Keur wel even uutlope. Toen onder de douche. ’n Kouwe douche is niet lekker, maar deze was su hiet dat zelfs Jopie Sopacua ’n rooie huud kreeg. Klere, wie het dat ding su hiet setten. Maar afijn, fris en fruitig zaten we later nog even in de kantine. De vraag was natuurlijk hoe onze Terschellinger vriend ’t vond. Deze was behoorlijk positief. Met ’t swit nog op sien voorhoofd liet hij wete: “’t Positiespel is hier heel belangrijk, kort op de man spelen en voortdurend in beweging op vrij te staan.” Mooi seun, de magst nog ’n keer met doen. ’t Was weer ’n leuke training. Volgende week komme d’r weer wat vakantiegangers terug en wud de groep weer steeds groter. Wie ‘m geroepen voelt en de zes kruuskes achter sien naam staan het, kom dan gerust ’s ’n keer langs: 9.30 uur kantine fc Harlingen.

 

|Doorsturen

Buienradar



Agenda