Zo’n stukje van Marten Blom: De vijf cirkels van Parkinsons Inferno
De vijf cirkels van Parkinsons Inferno
Ik heb een - in feite simpele - opdracht bij het schrijven van deze stukjes. Schrijf over Harlingen of schrijf over Parkinson. Over Harlingen had ik al het een en ander geschreven, dus staat Parkinson weer op het programma. Welke goed bij zijn hoofd zijnde schrijver gaat nu op zo’n mooie dag over zo’n deprimerend onderwerp schrijven? Nou ja, een schrijver die het zelf heeft, dus.
Sinds mijn DBS-operatie zijn er zoveel zaken verbeterd, dat ik de ziekte af en toe uit mijn leven weg kan denken. Daarbij vergeet ik ook even voor het gemak dat, in de 13 jaar dat ik die ziekte heb, mijn leven en dat van mijn gezin volledig aan mijn ziekte aangepast zijn. Nou, wat wil je nog meer? Iedereen past zich aan je aan en je staat ook nog eens helemaal centraal in de belangstelling. Nee. Dat wil ik helemaal niet. Wie wil dat nu op zijn 54e? Op die leeftijd is het tijd voor mijn zoon van 16 om de show te stelen en voor mij en mijn vrouw om hem daar samen in te ondersteunen. In plaats daarvan komt er te vaak weer een gepiep of gekreun van pa met zijn eeuwige P. P van pestpleurisziekte. Nee, dat haal ik niet weg. Dat zeg ik veel te weinig in deze stukjes. Iedereen die het ook heeft, weet waar ik het over heb. Maar we gaan door. Ondanks de onheilspellende toon van het artikel dat ik zojuist op internet lees over de vijf fasen van het verloop van Parkinson. Ben je er klaar voor? Nee, ik ook niet. Komt-ie:
Fase 1: De unilaterale of ook wel eenzijdige fase.
Dat betekent dat het aan één kant begint. Spierstijfheid, trillen, moeilijk kunnen bewegen. Patiënten willen en kunnen nog enigszins hun ziekte verbergen uit schaamte of angst voor onbegrip, zoals die keer dat ik met ons-toen-nog-kleine zoontje naar school liep. Een wegwerker met een oranje hesje aan vond het toen leuk om een imitatie weg te geven van iemand die een borrel te veel op had. Ik hoop dat je dit leest en je ogen uit je kop schaamt, oranje hesjes-bink!
Fase 2: De bilaterale of tweezijdige fase.
In deze fase krijgen we aan twee zijden klachten. We krijgen moeite met multitasken, krijgen een maskergelaat, minder uitdrukking op ons gezicht. Ook krijgen we spraakproblemen. Maar we kunnen in deze fase nog wel zelfstandig wonen.
Over Fase 3 ga ik je de volgende keer vertellen. En over fase 4. En 5.
Tot de volgende keer!
