Zo’n stukje van Marten Blom: Bloggen

Ik ben momenteel de wondere wereld van het bloggen aan het verkennen. Niet dat ik ergens anders naar toe ga, hoor. Het bevalt me nog steeds prima bij de Harlinger Courant. Ik heb hier twee duidelijke opdrachten: schrijf over Parkinson en over Harlingen. Dat is prima, daar kan ik mee uit de voeten. Als ik dan ook in het Nederlands én Engels wil schrijven over het leven, Parkinson en alles, dan kan ik dat blog Life, Parkinson and Everything (lifeparkinsonandeverything.blogspot.com) noemen en daar mijn overige pennenvruchten onderbrengen. Want ik schrijf van alles: deze korte krantenstukjes, een lang verhaal in het Engels en korte verhalen (7500 woorden) en nog veel kortere verhalen (400 woorden). En ik werk nu nog maar aan één schilderij. Dat ik weer kan schilderen is miraculeus genoeg, dus ik neem daar de tijd voor. Terwijl ik erover schrijf heb ik mijn blog al gemaakt, dus zo makkelijk gaat dat. Nu nog bijhouden en kijken wat er nog meer bij komt kijken. Ik schrijf in mijn blog in het Engels, maar zet het in het Nederlands er nog een keer onder. Het is nog heel stil daar, hoor. Een vriend die me succes wenst, ik die daarvoor bedankt, dat zijn alweer twee ‘comments’, haha zo probeert een mens wat. Ik weet nog niet hoe het allemaal werkt hashtags, nee geen hasj tekst, maar hoe mensen makkelijk naar je blog worden geleid enzo. A brave new world, indeed. Sommige dingen moet je gewoon niet in het Nederlands wíllen vertalen, maar bij deze: Een dappere nieuwe wereld, inderdaad.