Nieuws

Zo’n stukje van Marten Blom

Tussenjaar

Het ziet ernaar uit dat 2020 het jaar van het Grote Weglaten of Schrappen wordt. Het was het soort jaar dat heel veel mensen het liefst vergeten. Want wat doe je met iets wat heel erg vervelend is, maar ook nog eens niet de glans heeft van een klassiek drama. Je weet wel, het soort drama met helden versus schurken en het liefst een glorieuze eindstrijd. Dit corona-jaar heeft dat allemaal niet. Het was voor iedereen gewoon strontvervelend en het heeft zelfs nog niet eens het fatsoen om over te zijn.

Wat doe je met zo’n jaar? Nou, je ontkent het gewoon. We laten gewoon heel 2020 uit de geschiedenisboeken, en als dat nodig blijkt te zijn, voegen we 2021 daar ook nog aan toe.

Dit is een minder ongebruikelijk idee dan je zou denken. Zo was er een band, genaamd Chickenfoot. De muzikanten in deze band waren zich sterk bewust van het ‘tweede album syndroom’, waarbij de angst heerst dat een tweede album bijna nooit zo goed is als het debuutalbum. Dat komt pas weer goed bij een derde album, zo is de theorie. Teneinde geen enkel risico op een flop te lopen, noemden de heren hun tweede album doodleuk: ‘Chickenfoot 3’. Pure ontkenning. De woorden ‘Ceci n’est pas une pipe’, schilderde de surrealist Magritte al vele jaren eerder onderaan een schilderij van een pijp. Dit is geen pijp, het is een schilderij van een pijp. Nou ja, dat valt in elk geval niet te ontkennen.

Een ander geval is het grote aantal flatgebouwen in de VS waarin de dertiende verdieping bewust een andere naam heeft dan ‘dertiende verdieping’. Zo wordt die verdieping vaak aangeduid met ‘12a’of ‘14’ of in het geval van een hotel: ‘the pool floor’. Een opvallend geval is de dertiende verdieping van de ‘Trump International Hotel and Tower Chicago. Die heet daar: ‘the mezzanine floor’, ofwel ‘de tussenverdieping’. Dit kan natuurlijk alleen de meester der ontkenning zelf bedenken, dezelfde die de hele coronacrisis wegtoverde met het advies om dit griepje uit ons lijf te spoelen met een goede slok schoonmaakmiddel. Gelukkig heeft Joe Biden diezelfde meester op de valreep van dit jaar op zijn beurt bijna weggetoverd. Ik kan al niet meer op zijn naam komen.

Maar. Dus. Zullen we 2020 dan maar schrappen? Ontkennen dat het hele jaar heeft plaatsgevonden? Dan wordt het: 2019 - tussenjaar - 2021, etcetera. Dan kunnen we ook ontkennen dat Sean Connery is overleden en met smart gaan wachten tot hij zijn rol van James Bond weer opeist op het witte doek. En we kunnen ontkennen dat Eddie Van Halen overleden is en tot het einde der tijden uitkijken naar zijn nieuwste album. We kunnen kerst ook maar beter wegdenken, dat wordt zo ook niks met die drie bezoekers. Maar als we dat allemaal moeten schrappen, dan moet ik ook ontkennen dat er weer een menselijk geluid uit de VS komt. Dat er een vaccin onderweg is. En dat er al maanden en maanden lang medisch personeel keihard aan de gang is om die pokkenziekte onder de duim te houden. Dat is gewoon niet te ontkennen. Dus niks schrappen of ontkennen, we noemen het beest gewoon bij zijn naam: 2020 was een pokkenjaar, maar 2021 moeten we beter maken. Want het gaat niet vanzelf.

 

|Doorsturen

Buienradar



Agenda