Zeekadetkorps Harlingen neemt deel aan Remembrance Day in Engeland
Een flink aantal zeekadetten uit Nederland, waaronder een groep van negen jongens en meisjes uit Harlingen, zijn naar Whitley Bay (nabij Newcastle) geweest voor Remembrance Day; de herdenking van de gevallenen in de Eerste Wereldoorlog. Fenke Veninga, Kwartiermeester Zeekadetkorps Harlingen doet verslag.
Door Fenke Veninga
Op vrijdag 9 november vertrokken we richting Engeland voor de herdenking van de Eerste Wereldoorlog. Eenmaal op de ferry moesten we even wachten met de spullen naar de hutten te brengen, want we kregen eerst een korte uitleg over wat precies de bedoeling was dit weekend. Na afspraken gemaakt te hebben en een plek aan boord waar we zouden verzamelen, ging iedereen naar zijn of haar hut om de bagage te droppen. De reis deden we in uniform zodat we een goede uitstraling hadden als Zeekadetkorps Nederland. Na wat oefenen met de Engelse commando’s en het marcheren was het tijd om om te kleden naar burger, zodat we daarna konden eten. Na het eten was iedereen nog even wat voor zichzelf aan het doen en toen was het al weer tijd om naar bed toe te gaan.
Metro
Zaterdag 10 november moesten we al weer vroeg uit de veren, omdat de boot al spoedig aan zou komen in Newcastle. Om 7.30 uur werd iedereen verwacht in burgerkleding bij de eetzaal zodat we gezamenlijk konden ontbijten. Een heel buffet met broodjes, ei, spek, yoghurt, worstjes, witte bonen in tomatensaus en nog veel meer stond klaar. Daarna was het tijd om het uniform aan te trekken en de spullen in te pakken en uit de hut te halen. Nadat we van boord waren en door de douane waren, stond er een bus op ons te wachten die ons naar de Sea Cadets in Withley Bay bracht. Eenmaal aangekomen stonden hier mensen klaar om ons een warm welkom te heten. Vervolgens konden we omkleden naar burger om vervolgens met de metro richting Newcastle. We gingen naar een natuurmuseum en de stad in om verschillende monumenten te bekijken. Hierna was er tijd om zelf op verkenning te gaan in deze grote stad. Weer terug in Withley Bay hebben we nog uitgebreid geoefend op de Engelse commando’s en het marcheren. De burgemeester is langs geweest en heeft speldjes uitgedeeld. Hierna was het tijd om te eten, nog even oefenen met de commando’s, poolen en naar bed.
Kippenvel
Zondag 11 november was het dan de grote dag. De herdenking van alle slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. Precies honderd jaar geleden werd de wapenstilstand in 1918 getekend wat het einde van deze oorlog betekende. Na het ontbijt hebben we ons omgekleed in uniform, hebben we alle tassen ingepakt en bedden opgeruimd. Het was tijd om naar de bus te gaan, die ons naar de eerste parade zou brengen in North Shields. Eenmaal aangekomen marcheerden we richting de verzamelplaats en stelden we ons zoals geoefend. We marcheerden in een grote parade naar het monument toe waar we met zijn alleen aanwezig waren tijdens de herdenking. Toen we terug marcheerden kregen we een enorm applaus waar je kippenvel van kreeg.
Poppy’s
’s Middags zijn we naar de parade in Withley Bay geweest. Hier stelden we ons ook weer op, marcheerden naar het monument en een vertegenwoordiger van het Zeekadetkorps Nederland legde er een krans voor de slachtoffers. De kransen waren bijzonder, want deze bestonden uit Poppy’s. Klaproosjes, die staan voor de herdenking van de slachtoffers. Alle zeekadetten hadden er eentje gekregen om op hun uniform of muts te spelden. Na de parade moesten we opschieten om naar de bus te gaan. De boot zou bijna vertrekken. Ingecheckt en wel kregen we te horen dat we tijdens de afvaart aanwezig mochten zijn op de brug van de ferry. Het was enorm bijzonder. De Sea Cadets van Withley Bay, waar we te gast waren geweest, stonden uitgelijnd op de pier om ons uit te zwaaien. Na het bezoekje op de brug was het tijd om om te kleden en te eten, nog even gezellig met zijn allen wat spelletjes doen en naar bed.
Maandagochtend 12 november kwamen we aan in Nederland, vlak voordat we binnen de pieren waren had de douane nog een oefening met het schip waardoor er verschillende RIBs rondom de boot voeren met allerlei mensen erin. Eenmaal binnen meerde het schip vlot af en was het wachten geblazen. Er stond een file voor de douane en we moesten dus wachten. Rond half elf waren we van boord, hebben we al onze collega-zeekadetten gedag gezegd en konden we terugkijken op een heel bijzonder, mooi en gezellig weekend.
Deelname aan de herdenking werd mogelijk gemaakt door Zeekadetkorps Nederland en bijdragen van onder andere het Engelse Zeekadetkorps en DFDS Ferries.
