Walking Football met cake en kippeboutsjes
Nou dat begon vorige week woensdagmorgen alweer goed. Age Tichelaar was op deze dag jarig, 73 is dat kring wudden. Maar… die ouwe seun had wel even cake met nomen. Weliswaar maar één cake, maar gelukkig waren d’r ’n paar man niet bij, anders hadden we tekort had. Dat komt natuurlijk oek ’n bitsje van dat spul wat d’r omheen sit. Wiebe van Diek, broer Bennie van Diek, Johan Erents, Wilco de Jong en nog wat van die knapen. De vijfde colonne wudde su oek wel noemt. As sukken d’r binne mag je wel zes caken kope.
Door Ubbo Posthuma
Maar jongens d’r was nog een jarig weest, Joop Sopacua. ’t Is traditie dat je dan traktere en dat deed Joop. Wij dochten dat die traktere suu op coccusneuten of overriepe bananen. Maar nee hur. Hij had kippeboutsjes bakt en eigenlijk kan gien één dat su goed as Jopie. In de familie staat hij d’r zelfs om bekend. Maar ondanks dat bij trainer Marcel ’t water uut sien mond droop, vond hij ’t toch beter om eerst even te trainen. Ja, dat leit je natuurlijk verrekte zwaar op de maag. In de voorbespreking hadden we ’t nog even over ’t familieweekend van fc Harlingen. Op vrijdag 14 juni wud dan ’n echt Walking Footballtoernooi houden. Inmiddels hewwe zich al wat teams anmelden. Wij zelf met twee teams, ’n team met oud-voetballers van de Weinstube en al twee teams van Cambuur. We gaan uut van acht teams en miskien wel tien. Nou dat sal ’n feest wudde op de Vierkantsdiek.
“En nou omklede mannen”, liet trainer Frankena wete. ’t Was fantastisch weer en eindelijk kon de korte broek an. Bijna iedereen had ’m an, alleen Guus van Hurck niet. “Wat hest stou an de bêlig”, vroeg Romke Keur. “Ja, die von in nog op zolder”, zei Guus. ’n Broek die ’m drie maten te groot was. ’t Leek wel ’n Volendammer is kledingdracht. Na ’n warming up en wat technische oefeningen met de bal, begonnen we an ’n paar wedstriedsjes. Dan binne die knapen nog behoorlijk fanatiek. Ja, je wille altied nog winne, dat krijst d’r niet uut zoals Nico Beuker, Kas van der Heide, etc.
Gelukkig was Frans Hoekstra d’r oek weer bij. Hij was ’n paar maanden niet weest, zakelijke beslommeringen su as dat hiet. Maar hij mut de kommende weken nog wel even an sien conditie werke, want hij kon ons lang niet bijbene. Joop was nog blesseert en deed ’t even rustig an. De trainer wees ons op de tactiese aspecten. Vrij lope, bal annimme, enz. Vervolgens nog even uutlope en toen douche. ’t Was weer ’n nuttige en plezierige training.
Na ’n verkwikkende douche naar de kantine waar Joop sien kiepeboutsjes lagen te wachten. Heerlijk gekruut, ja dat had hij goed voor mekaar. Zelfs Frans Hoekstra sat met goedkeurende blikken naar de veelvraten te kieken. Die het d’r as docent op de koksacademie heel veul verstand van. Teugen twaalf uur sat ’t d’r weer op en konnen we weer terugsien op ’n nuttige tijdsbesteding. Tot volgende keer. Dit was weer ‘n U.P.date.
