Nieuws

Laatste keer in Stadsschouwburg Trebol

Top-uitvoering jubilerende Toneelgroep Contact

In de portiersloge van het Andreaziekhuis aan de Zuidoostersingel 1 in Harlingen (Trebol), kregen de bezoekers vorige week vrijdag en zaterdag van de hoofdverpleegkundige en de laborant een pillendoosje uitgereikt met humeur bevorderende eigenschappen. Die waren dus niet nodig want wat de cast, geregisseerd door Berry van Mierlo, maakte er een wervelende klucht van. ‘Het zit in de familie’, die van voor tot achter boeide, onderhoudend maar zeker ook verwarrend was.

Door Joop van der Heide

(Foto: HC - Joachim de Ruijter)

Toneelgroep Contact vierde met deze uitvoering haar 60-jarig bestaan. Dat de twee bedrijven in één decor werden gespeeld, de dokterskamer, viel niet op omdat het ruimtelijk gebruik in de verschillende scènes optimaal was. Drie artsen, Dr. David Heuvelman (Iemke Pieter Zeijlemaker), Dr. Mike Connolly (Gerben Wijnia) en Dr. Hubert Bonnema (David van Mierlo) penseelden een ingewikkeld verhalenstelsel, rijkelijk voorzien van leugentjes om te voorkomen dat men er achter kwam dat dr. Heuvelman een buitenechtelijke zoon had bij een ex-werknemer van het Andreaziekenhuis, zr. Jane ten Cate (Joke Schipper).

 

Knap hoe Zeijlmaker, ergo dr. Heuvelman, met meer dan 600 spreekmomenten (bij een ‘normale’ hoofdrol is 350 al ruim!) de drager was van het stuk. Het hoofdthema was een speech die neuroloog Heuvelman voor vakgenoten moest uitspreken. De dokter  was daar behoorlijk zenuwachtig over. Daarnaast waren er voorbereidingen voor een kerstspel waar Dr. Connolly (Gerben Wynia) nogal druk mee was.

 

Kapstok

Zonder banaal te worden werd het uitgebreide achterwerk van de hoofdzuster (Marjan Rutkens) regelmatig als kapstok gebruikt voor scherpe opmerkingen en om dr. Bonnema terug te halen naar de maatschappij. Hij had wat achterstand op dat gebied, een beetje wereldvreemd. Het contrast tussen de bewegelijke Bonnema en de statische professor De Boer (Albert Veldema) was door de regie goed benut. Ook het ‘gevecht’ tussen de oneigenlijke zoon Leslie, gespeeld door Robin de Vries, die druk was door overmatig drankgebruik en de zoektocht naar zijn vader die in het ziekenhuis moest zijn, en de bedachtzame dr. Connolly, werd goed uitgenut.

 

Als  intermezzo, hilarisch storende factor, vond men uiteraard in Klaas Hager een prima vertolker van die rol vervat in Bill die aan een rolstoel was gekluisterd. De interactie met het publiek: dreigend van het podium af te donderen met rolstoel en al. De bijrollen, ook zeker belangrijk in het toneelgeheel, werden bijzonder goed gespeeld door Mayke Kamp als Rose Heuvelman, de Zuster Hannah van der Tuin, de Moeder van dr. Hubert Bonnema door Jonneke van Turnhout en de politieman door Jaap Jaspers. De politie kwam in beeld omdat Leslie, de onechte zoon op weg naar het ziekenhuis, nogal wat verkeersovertredingen had gemaakt. Er werden contant dwaalsporen uitgezet en zo kon je waarnemen dat dr. Heuvelman opeens als hoofdzuster ten tonele kwam en dr. Bonnema tot dominee was getransformeerd. Allemaal om de leugentjes geloofwaardig te laten overkomen.

 

Clou

Je had gedurende de klucht niet de indruk dat dr. Bonnenma zo’n frivole schuinmarcheerder was als Heuvelman. Heuvelman draaide zich in alle bochten om te voorkomen dat zijn echtgenote Rose achter de waarheid kwam van de oneigenlijke zoon die in het hospitaal ook de boel op stelten zette. Maar wat bleek, de clou kam volstrekt als verrassing toen Rose in de slotscène opmerkte: “Wat dacht jij dan wat Hubert en ik deden als jij weer eens bezig was met je hoofdzuster…”

 

Trebol

Voorzitter Marina Hager in haar dankwoord na afloop: “Er is politiek in de zaal en ik hoop dat men doorkrijgt dat een zaal als Trebol onontbeerlijk is voor de stad.” Daar had ze wel gelijk in want vrijdag en zaterdagavond volle bak, en zaterdagmiddag meer dan 150 ‘zonnebloemers’.

Na afloop op de avonden speelde Just4Fun prachtige muziek, een mooi overzicht van 60 jaar Contact. Joke en Frans Faber en Gerben Wijnia hadden een fototentoonstelling in de Singelzaal opgesteld en die werd met o’s en a’s (en: “oja daar hest Follie Bakker oek nog”, etcetera) goed bekeken. Dankzij de gulle gaven van de Harlinger middenstand werd ook de onvermijdelijke verloting een mooi succes. In de lotenverkopers werd onder anderen ook het ontvangstcomité herkend. Kortom: een top toneelweekeinde in Trebol met een reünie-tintje dat door de sluiting van de cultuurtempel zeker een extra dimensie kreeg.

 

|Doorsturen

Buienradar



Agenda