HET STUKJE VAN DE WEEK door Marten Blom
Uit de oude doos (6)
1997, Byron Bay, Australië. Op een dag was ik klaar met een muurschildering en ik had nog geen nieuwe klus binnen. Ik had de hele dag lopen leuren met mijn map vol foto’s van muurschilderingen die ik eerder had gemaakt, maar als je zo dringend werk nodig hebt, krijg je juist niks voor elkaar. Dan stink je te veel naar wanhoop, zeg maar. Ik voelde me te trots om nog een nacht te logeren op het adres waar ik mijn laatste schildering had gemaakt en zo kwam het dat ik die nacht op het strand probeerde te slapen onder een oud stuk zeil. Ik ging toen met een soort avontuurlijk idee daar liggen, ervan overtuigd dat ik ter plekke een sterk verhaal voor later aan het maken was. Nou, bij deze dan. De volgende dag strompelde ik, verkleumd tot op het bot en met een stevige koppijn de stad weer in, het eerste het beste pand in dat toevallig open was. Dat pand behoorde toe aan Syd Carter, eigenaar van ‘Wok on the Wild Side’ een Aziatisch georiënteerd eettentje in de winkelstraat. Ik legde de map voor Syd op een tafel en zei: ‘Ik wil je vragen deze map nu door te kijken en daarna wil ik je een voorstel doen. Is dat oké?’ ‘Oké,’ zei Syd. ‘Wil je koffie?’ ‘Heeel graag’, zei ik. Ik genoot van de koffie terwijl Syd keek. Toen hij klaar was vertelde ik simpelweg hoe het ervoor stond. ‘Op dit moment kom ik net van het strand af, waar ik de nacht heb doorgebracht onder een stuk zeil. Ik heb een barstende koppijn en ik val om van de slaap. Dat wil ik niet meer. Nu heb ik hier iets,’ en ik klopte op de map, ‘waarvan ik weet dat het kwaliteit is, dat het wat waard is. Maar ik ben niet uit op je geld. Ik wil een dak boven mijn hoofd en, als ik zo kijk naar je menulijst, dan wil ik met plezier elk gerecht proeven wat erop staat. Maar je moet wel nu besluiten. Want vandaag is het erop of eronder, ik ga deze hele stad af totdat ik het voor elkaar heb.’
De hele stad af gaan was niet nodig. Vanaf die dag werd ik drie maanden lang wakker in het huis van Syd en zijn vrouw en dochter. Syd was compleet vervreemd van zijn vrouw, waar hij consequent naar refereerde als ‘the bitch’. Zij kookte in hun restaurants, samen met nog een team van Aziatische dames. Elke ochtend was iedereen vroeg vertrokken en dan ging ik na het ontbijt aan de gang in de garage, waar ik twee uithangborden, een versierde menulijst en vier schilderingen op houten platen maakte om in de ‘Wok on the wild side’ te hangen. Aan het eind van de dag liep ik dan over het strand naar hun restaurant en at daar wat ik maar wilde. Ondertussen had ik ruim de tijd om een nieuwe klus te vinden.
