Nieuws

DE DESERTEUR door Marten Blom (7)

7. een eerste verkenning op de fiets

Hij vertelt me dat hij door zijn rug is gegaan en ik vertel hem dat ik op zoek ben naar een geëxecuteerde, deserterende, Duitse soldaat. Dat hoor je ook niet elke dag en mijn oude vriend biedt aan om me rond te rijden in zijn auto. Maar eerst laat hij me de kogelgaten in de kerk tegenover zijn huis zien. Degene die dat gedaan heeft hield beslist niet van half werk: een patroon van diepe, zwarte gaten tekent zich af tegen de kerkgevel. Even verderop laat hij me nog een foto zien van Pingjum, ná het treffen tussen de Wehrmacht en de Canadezen. Op die foto lijkt het wel of de kerk het enige is dat nog overeind stond. En o ja, het huis van mijn vriend ook. Ongelooflijk.

Even later rijden we over een weggetje richting Zurich. De deserteur die ik zoek, zou ondergedoken hebben gezeten op een boerderij tussen Pingjum en Zurich. Eerst rijden we naar Zurich en bijna daar maken we rechtsomkeert en gaan we de oudst uitziende boerderijen af. De eerste is geen succes. Bij een tweede ook geen resultaat. Bij de volgende boerderij hou ik een vrij grote boer aan, die duidelijk een hoop te doen heeft. Onderduikers, ja daar waren er veel van, had hij gehoord. Maar niet op deze boerderij. Zijn pake en beppe hadden daar niks over verteld, in elk geval. Maar waarom was ik zo geïnteresseerd in een Duitse onderduiker? Was die man familie van me ofzo? Hij glimlacht goedmoedig terwijl ik eerst heel beslist ‘nee’ zeg. Familie, nee, zeker niet. Ik denk er nog over om te vertellen dat mijn opa nog gesneuveld is op de Grebbeberg, aan de góéde kant, wel te verstaan. Ongelooflijk eigenlijk, dat zulke sentimenten anno 2022 nog leven; óók bij mij, dus. Maar in plaats daarvan vertel ik de eenvoudige waarheid: dat het me fascineert dat een Duitse jongen van 17 jaar het besluit neemt om tegen zijn orders in, een Pingjumer te redden van arrestatie en daarmee zichzelf in een onmogelijke positie brengt.

Wordt vervolgd.

|Doorsturen

Buienradar



Agenda