Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Zaterdag 14-11

17.30 uur. Vreselijk, die knallen hier in de buurt, het lijkt alsof er complete bommen ontploffen. Ik liep vanmiddag over de Noorderhaven toen er ook weer zo’n bom ontplofte. De mevrouw die daar met haar hondje liep kreeg bijna een hartverzakking, net zoals haar hondje: het arme beestje bleef stokstijf staan en wilde niet verder lopen.

’s Avonds op bezoek bij J. en T., was gezellig!

Maandag 16 -11

We krijgen steeds meer berichten dat er een vaccin is tegen corona dat goed schijnt te werken. Wat zal het vreemd zijn als we ooit weer zonder angst voor het virus hoeven te leven. Dat geen handen schudden wil ik er overigens graag in houden, dat bevalt me uitstekend. Trouwens dagboek: mondkapjes schijnen voorlopig niet verplicht te worden in de kerk. Op elk andere denkbare openbare plek wél maar NIET in de kerk. Tja.

Woensdag 18-11

Boodschappen voor pa gedaan en kopje thee bij hem in Harlinga gedronken. Op de salontafel staat een foto van moe en broer en samen keken we even in stilte naar hen. ‘Wat zouden ze nu doen hè pap?’ zei ik uiteindelijk.

‘Ja kind’, zei vader met een afwezige blik. Ik weet zeker dat hij aan lang geleden dacht. Aan moe die achter de piano zat en uit volle borst liedjes galmde en aan broer, die met zijn vrienden op het terras zat. Aan die lang vervlogen tijden, toen geluk nog heel gewoon leek. 

Vrijdag 20-11

14.32 uur. Wat heb ik deze week geleerd: dat er mensen zijn die serieuze angst hebben voor het getal 666 (want dat schijnt duivels te zijn wat erg raar is want het is mijn lievelingsgetal, net zoals 13 en 999 (dat ze het duivelsgetal in vermomming noemen!)) en dat die angst een naam heeft: Hexakosioihexekontahexaphobia.

Ik ga binnenkort voor de aardigheid eens naar de huisarts en dan zeg ik met een uitgestreken gezicht: ik zit hier deze keer vanwege het feit dat ik de laatste tijd zoveel last heb van mijn Hexakosioihexekontahexaphobia, is daar ook wat aan te doen? 

Maandag 23-11

Wiebes en Asscher worden ondervraagd i.v.m. de belastingtoeslagenaffaire. Dat is gewoon voor de schijn natuurlijk, om de indruk te wekken dat de zaak serieus genomen wordt, en het olijke duo zal zich, net als onze minister-president dat meestal doet, ongetwijfeld beroepen op een geheugen dat kort van memorie is c.q. vrij selectief te werk gaat. Wat heerlijk toch, als je je constant daarop kunt beroepen. Dat moet ik eens proberen, dan heb je direct de poppen aan het dansen.

Dinsdag 24-11

Wat een vreemde toestand bij FvD nu Baudet zich teruggetrokken heeft als lijsttrekker. Waarom hij geen afstand genomen heeft van die Freek Jansen (de leider van de jongerenpartij die nogal wat nazi-sympathisanten scheen te herbergen) is iedereen een raadsel.

‘Raar hè?’ zei ik tegen man.

‘Niets verbaast me meer’, zei man terwijl hij de hond liefdevol bleef knuffelen.

Woensdag 25-11

Man is bezig de deuren boven op de overloop te schilderen. Nu we - althans: man - boven opnieuw behangen hebben passen de kleuren van de deuren niet zo goed meer bij het behang.

‘Jij ziet me ondertussen echt als de klusjesman hè?’ zei man terwijl ik hem uitvoerig prees.

‘Neeee, natuurlijk niet’, antwoordde ik snel. Ik wilde net beginnen over een volgende klus maar na die vraag besloot ik even te wachten. Op dat moment alweer beginnen over een volgend project zou niet goed vallen, zoiets moet je in de week leggen.

22.40 uur. Om H. en buuf Annie kwamen op bezoek! Dat was echt een enorme tijd geleden want ze gaan de deur nauwelijks uit.

We hadden het natuurlijk over corona, over het leven, over de maatschappij en over de mensheid.

‘We staan er niet al te best voor’, zei oom H. ‘Het punt is: ik zou ook niet weten hoe je dit ooit goed moet krijgen. De overbevolking wordt een verschrikkelijk probleem en de verloedering en de verharding van de mensheid is schrikbarend.’

‘Tja’, zei buuf Annie. Toen zei ze: ‘Wat ik me wel eens afvraag: is de verloedering nou een gevolg van de verharding of is de verharding het gevolg van de verloedering?’

Het was een goede vraag dagboek. 

Ik ben erg nu nog steeds niet uit.