Dagboek van de Rebelse Huisvrouw
Dag lief dagboek,
Terwijl ik dit schrijf zijn oom H. en buuf Annie net weg en vooral oom H. geniet met volle teugen van het schandaal rondom de Spaanse koning. ‘Laten we wel wezen’, brulde hij: ‘Wat is het verschil tussen koning Juan Carlos en prins Bernard? Nou Annie? Nou?’
Voordat buuf Annie antwoord kon geven riep hij: ‘Er is geen verschil. En dan heb ik meteen de volgende vraag: hoe kan het dat mensen op die positie niet het gevang in hoeven? Nou?’
‘Tja’, zei ik. De laatste tijd zeg ik wel vaker tja heb ik gemerkt. Eigenlijk zeg ik het op bijna alles, dat is wel zo makkelijk.
Goed, nu even kijken wat er de afgelopen tijd zoals is gebeurd:
Zaterdag 25-07
08.10 uur. Ben net wakker en heb al groot stuk bananenbrood op en een smoothie van gestoomde broccoli, komkommer en nog wat andere groene dingen. Las net dat er steeds meer besmettingen bijkomen, zorgelijk. Wat ik niet begrijp dagboek: HOE kan het dat de grootste zorg de afgelopen tijd alsmaar was: wat doen we dit jaar met vakantie? Ik begrijp het niet; er is zoiets groots aan de gang en dan gaat het maar over vakantie?? Het zal wel aan mij liggen.
Dinsdag 28-07
22.15 uur. M. en R. uit Den Haag zijn net weg, was superleuk dagje, jammer van het grijze weer.
01.20 uur. Werd half uur geleden wakker, ben beetje misselijk.
02.47 uur. Ben nog steeds wakker.
03.10 uur. ‘Is er iets?’ murmelde man net.
‘Ik ben misselijk en ik kan niet slapen’, zei ik.
‘Dat komt door al die cava die je weggestouwd hebt’, mompelde hij en hij viel direct in weer in slaap.
‘Cava die ik weggestouwd heb!’ stoof ik op maar hij hoorde me al niet meer.
03.37 uur. Dat van die cava is trouwens niet waar dagboek. Ik heb te veel pindasoep gegeten denk ik.
Vrijdag 31-07
15.30 uur. Ga naar station, dochter komt straks.
Maandag 03-08
22.10 uur. Wat een prachtige volle maan! ‘Kom’, spoorde ik dochter aan. ‘Dit is een bijzondere kosmische gebeurtenis - laten we blootsvoets gaan dansen onder de volle maan.’
‘O God’ kreunde ze. Ze wierp me een pijnlijk getroffen blik toe waarin ik een zweem van medelijden meende te bespeuren.
Woensdag 05-08
11.00 uur. Zit al buiten met de laptop en ben hard aan het werk.
12.45 uur. Zag net in de spiegel dat mascara was uitgelekt. Wreef het weg maar wat ik ook deed: mascara bleef zitten. Bleek geen mascara te zijn maar een vreemdsoortige schaduw onder oog. WAT MOET DAT DAAR? Ik wil geen schaduw onder oog!!! Snik.
15.10 uur. Vriendin M. belde. ‘Maak jij je heel veel zorgen over de toestand in de wereld?’ vroeg ze. Ze klonk een beetje somber.
‘Soms wel en soms niet’, zei ik en dat is ook zo dagboek. Soms wel en soms niet.
Maandag 03-08
13.34. Vriend P. (de filosoof) belde net. ‘God, wat een commotie was dat laatst rondom de uitspraken van Doutzen Kroes’, vond hij. ‘Kennelijk mag niemand meer kritische, domme of wat voor vragen dan ook stellen en moet iedereen kritiekloos luisteren en knikken. Ik vraag me soms ook af hoe bepaalde dingen écht in elkaar zitten maar ik twijfel beslist niet aan de ernst van de situatie.’
‘Tja’, zei ik. Vervolgens belandden we bij de wapenindustrie en het feit dat de wereld niet zonder die industrie kan. Hoe treurig.
Donderdag 06-08
10.13 uur. Ga naar stadje, moet bij Trekpleister en Hema e.e.a. halen.
11.54 uur. Net thuis. Bij Action stond een echtpaar achter me en terwijl ik m’n mandje schoonmaakte schreeuwde de man tegen zijn vrouw: ‘Nee, dat hoeven we niet te doen, dat heeft geen enkele zin.’
‘Maar… maar…’ sputterde de vrouw. Het had geen zin: de man was onvermurwbaar. ‘Dat hoeft niet, is flauwekul.’
Braaf zette de vrouw de spuitbus weer terug, onder zacht protest. Tjonge jonge. Dat ontsmetten heeft misschien inderdaad weinig zin maar het is sowieso lekker fris en bovendien vind ik het wel wat overspannen klinken om dan zo in een winkel te gaan roepen. Enfin, wie weet blijven ze wel thuis dit jaar, gaan ze niet op vakantie. Wat een ramp. Vooral voor haar.
