Dagboek van de Rebelse Huisvrouw
Lief dagboek,
De situatie waarbij de Belastingdienst bewust meer dan 9000 mensen de afgrond geduwd in heeft wordt steeds krankzinniger. Wat blijkt: ze - de slachtoffers - hebben allen onleesbare dossiers toegestuurd gekregen, bladzijde voor bladzijde is dichtgekalkt. Zou hun eigen naam er wel opstaan? Er is werkelijk geen greintje menselijkheid te bespeuren in dit hele verhaal en dat die Menno Snel niet opstapt zegt veel over de man. Oom H. zijn afschuw over deze situatie kent geen grenzen en ik heb hem nog nooit zoveel zien schuimbekken, hoewel: het feit dat onze Grote Lachende Leider aan een ernstige vorm van geheugenverlies blijkt te leiden was ook wel goed voor een kleine stuiptrekking.
Vrijdag 13-12
19.20 uur. Ga me klaarmaken, straks naar buurvrouw S. en man P.
02.15 uur. Waarom krijg ik toch altijd de hik als ik een glaasje wijn te veel op heb?? Ik heb echt niet (veel) te veel gedronken, anders had ik dit niet fautloos kunnen schreiven, maar hoe kan het dat bij net iets te veel alcohol een mens de hik krijgt? Ik ga nu googelen. Nee, ik ga nu slapen. Morgen ga ik googelen.
Zaterdag 14-12
10.15 uur. Mijn arme, arme hoofd. Ik ben echt een beetje brak dagboek, heb ik lang niet gehad. En wat heb ik nu gedronken, zeker vergeleken bij vroeger? Enfin. Morgen zal het beter gaan.
16.36 uur. Ben al de hele dag aan het lezen, boek heet ‘Petite’ van de schrijver Edward Carey. Gaat over het leven van Madame Tussaud en de Franse revolutie. ‘De politiek heeft in ieder geval wat van de Franse revolutie geleerd’, zei ik tegen man. ‘Ze zorgt dat het volk net voldoende heeft om niet in opstand te komen.’
Man schudde zijn hoofd. ‘Dat is niet waar’, antwoordde hij. ‘Kijk maar hoe het er tegenwoordig in Nederland aan toegaat nu het hele stelsel finaal uitgehold is. De politie, het streekvervoer, het onderwijs, de gezondheidszorg en dan nu de boeren: ze staken of protesteren met grote regelmaat en het zal alleen maar erger worden.’
Man keek somber naar buiten.
‘En dan gaat nou ook nog de kerstmarkt niet door’, zuchtte ik, mijn boek weer oppakkend. ‘Ook dat nog.’
23.10 uur. Pa is net weg, hij kwam eten. Was gezellig pap! Hebben ook nog even gescrabbeld, man heeft gewonnen.
Zondag 15-12
12.10 uur. Ga straks naar Amsterdam, ga paar dagen logeren bij vriendin L.
00.34 uur. Gaan slapen. L. en ik gingen eten bij een Israëlisch restaurant en we bestelden o.a. kippenlever maar tot mijn grote afgrijzen kregen we praktische rauwe kippenlevertjes voorgeschoteld. Het bleek zo te horen. Ik heb er geen hap van gegeten, kreeg dit werkelijk niet weg.
Maandag 16-12
Met L. naar de Albert Cuyp en overheerlijke bloedworst gegeten.
Nu 23.10 uur. Net naar herhaling van Lubach gekeken waarin hij uit de doeken deed hoe de overheid jonge mensen stimuleert om te gokken, en met succes: door al deze stimulans zijn er online maar liefst 150.000 nieuwe spelers bijgekomen. Chapeau overheid, goed bezig.
Dinsdag 17-12
Zat met vriendin L. ergens koffie te drinken toen ze raar uit haar ogen begon te kijken. ‘Wat is er, heb je aan de hallucinerende paddo’s gezeten?’ vroeg ik.
L. bekeek me vernietigend. ‘Ik had net even oogcontact met een leuke meneer verderop’, beet ze me toe.
‘God, wat zal die man geschrokken zijn’, antwoordde ik. ‘Die durft nu geen stappen meer te ondernemen.’
L.’s blik dwaalde, nu geïrriteerd, weer af.
Woensdag 18-12
22.10 uur. Heb net pa gebeld. Alles gaat goed in Harlinga. ‘Niet vergeten je op te geven voor de kerstmaaltijd donderdag he’, herinnerde ik pa maar ik denk dat hij het toch zal vergeten.
22.43 uur. Ben m’n stukje aan het schrijven, L. zit tegenover me en is met haar telefoon bezig.
‘Ben je mij aan het appen?’ vroeg ik. ‘De batterij van m’n telefoon is namelijk leeg dus ik hoor niks binnenkomen.’
‘Waarom zou ik je appen als je tegenover me zit, krankzinnige?’ schreeuwde L.
Zo leuk dit. Ga straks weer zoiets zeggen. Weet nog niet wat, maar ik kan me nu al op L.’s reactie verheugen.