Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Vrijdag 14-06

Lief dagboek,

In het kader van een erfelijkheidsonderzoek ging ik laatst naar het ziekenhuis en wat bleek?? In het ziekenhuis hadden ze nog bloed van moe. Het idee dat er daar nog bloed met celletjes en van alles en nog wat was van mijn eigen moedertje was vond ik zo ontroerend dat, toen ik het hoorde, ik mijn best moest doen om kalm en beheerst te blijven terwijl ik eigenlijk zou willen huilen van een vreemdsoortig geluk. Ik vond - en vind - het zo’n heerlijk idee dat er nog iets ‘levends’ van moe is!

Zaterdag 15-06

Nog twee weekjes en dan verhuist nichtje T. hierheen!! ’s Middags naar Franeker en bij Van der Kloet weer zo'n ongelooflijk lekker hazelnootschuimgebakje gegeten. Ik zou dagelijks wel zo’n gebakje willen hebben.

Vriendin M. vertelde vanmiddag over een Duits vakantievriendje dat ze ooit had. ‘Hij was zo lief’, herinnerde ze zich. Hij zei altijd: ‘Du bist mein kleine kaninchen’.

‘God bewaar me’, kermde de man van M.

Moest lachen.

Zondag 16-06

12.35 uur. Ik ben de afgelopen nacht op DRIE plekken in mijn gezicht gebeten door een of ander insect, een mug waarschijnlijk. In diagonale lijn zie je nu drie bulten en het ziet er idioot uit. Waarom moet dit in m’n gezicht gebeuren? En hoe kan het? Ik heb een lading nachtcrème op van hier tot Tokio - dat is voor zo'n beest toch ook geen pretje?

14.46 uur. Mijn Franse (ex)schoonmaman is gevallen, de zoveelste keer. Ze heeft gelukkig niets gebroken maar is wel enorm geschrokken. ‘Ouder worden is niet altijd leuk’, zei ze, maar dan in het Frans.

Maandag 17-06

09.20 uur. Hoe kan het alweer de 17de zijn?

11.00 uur. Stond vanochtend op met ‘Eres Tú’ van Mocedades in m’n hoofd. Dat is een kleine ramp - als ik eenmaal dit liedje in mijn hoofd heb kom ik er niet zo gemakkelijk vanaf.

16.23 uur. Vriendin L. klaagt al dagenlang dat haar Sonos (een draadloos muzieksysteem) het niet doet. Nu kwam er vandaag een monteur en zonet appte ze: ‘Sonosprobleem is opgelost. Er zat alleen maar een draadje los bij de montage unit - als ik gekeken had, had ik het zelf op kunnen lossen.’

‘Mooi zo’, appte ik terug, hoewel ik eigenlijk had willen zeggen: ‘Idioot. Waarom keek je niet eerst even zelf?’

Dinsdag 18-06

Even naar stadje toe. Daarna onkruid gewied, ook zo’n klus die nooit afgerond wordt. ’s Avonds laatste aflevering Chernobyl gekeken. Jeetje. Ongelooflijk wat zich toentertijd allemaal heeft afgespeeld. Het is een wonderlijke gedachte dat er een plek op aarde is waar de eerstkomende 1000 jaar niemand mag wonen vanwege de straling. En daarna misschien ook niet.

Aubergine, courgette, uien, knoflook en gehakt in pan gedaan en samen gebakken. Was best lekker.

Woensdag 19-06

19.40 uur. Straks komen oom H. en buuf Annie even kopje koffie drinken.

20.51 uur. Het wordt heel donker, volgens mij kan het elk moment weer gaan regenen.

23.50 uur. Ga naar bed.

Donderdag 20-06

Oom H. raakt gisteravond niet uitgepraat over de Pensioenroof. ‘Er zit 76 miljard euro in kas’, gromde hij. ‘Tien jaar geleden was dat 28 miljard maar toen had niemand het over korten. Het geld - dat uitgesteld loon is - klotst tegen de plinten op; dit is eigenlijk een vorm van ouderenmishandeling en we pikken het.’

‘En dan die prijsstijgingen’, vulde buuf Annie ontzet aan. ‘Wist je dat de prijsstijging van voeding hoogste in 10 jaar is?’ Ze leek erg van haar stuk te zijn dagboek, het was gewoon aandoenlijk.

‘We pikken het’, herhaalde man schouderophalend de woorden van oom H.

Ik knikte. ‘Mee eens. Niemand protesteert. Het volk wil kennelijk gemangeld worden, tot op het bot uitgeknepen worden, wie weet hoe lekker het is. Dat hebben we te respecteren. Kennelijk heeft het volk een masochistische inslag.’

Daarna hield ik m’n mond. Ik had echt geen zin om er dieper op in te gaan dagboek.

Ik wil niet meer over de Pensioenroof nadenken.

Ik wil niet meer over de Meer dan Schandalige Energienota nadenken.

Ik wil niet meer over de Krankzinnige Prijsstijging nadenken.

Ik wil de hele dag lachen, net als onze Grote Leider.

Hij lacht zich suf namelijk.

Hij wel.